Twee ploegen die de Beker blijkbaar wel heel serieus opnamen. Dat was toch te zien aan de opstellingen. Geen B-ploeg, maar gewoon de vaste mensen in de basis. Bij Cercle mocht Stephen Buyl zijn goeie prestatie van afgelopen weekend proberen herhalen.

Buyl mist onbegrijpelijk

Hij deed dat trouwens niet slecht, maar die twee grote kansen die hij in de eerste helft kreeg, moest Buyl altijd afgewerkt hebben. Vooral zijn schot alleen voor doel was veel te onbesuisd. Cornelis zag dan nog een voorzet op de lat stranden en Sukuta-Pasu was niet snel genoeg om een dot van een kans binnen te duwen.

Het zou Cercle heel zuur opbreken, want even voor het halfuur volgde de koude douche. Fauré schilderde eerst een vrije trap perfect tegen de netten en nog geen drie minuten later kopte hij zijn tweede van de avond tegen de netten. Van een ommekeer gesproken...

Ouwe getrouwe Tim

Maar goed, vijf minuten voor tijd kon Buyl ietwat goedmaken. Met een hard schot lag hij immers aan de basis van de aansluitingstreffer.  Smolders stond immers op de goeie plaats om de rebound binnen te duwen.

En met die aansluitingstreffer leek Cercle tevreden, want in de tweede helft werd het initiatief vooral aan Charleroi gelaten. De Vereniging kwam een paar keer goed, vooral bij een kopbal van Geraerts. Maar daarna verwaterde de partij en leken beide ploegen best gelukkig met de ruststand, waar dan ook niks meer aan veranderd. De beste kansen waren nog voor Charleroi, maar Werner keepte uitstekend.