OH Leuven leek even op weg naar een overwinning, maar dan toch weer een 2-2 gelijkspel

OH Leuven werd deze week opnieuw opgeschrikt door een schandaaltje, waarna voorzitter Jimmy Houtput zijn ontslag aanbood. De supporters zijn dat beu en kwamen met een briefactie en een tifo tegen het bestuur. Casagolda was er niet bij aan Leuvense zijde, dus moest Kostovski voor de doelpunten zorgen.

Het moet het script zijn van een of andere tragikomische film, waarbij de Leuvenaars mokerslag na mokerslag kregen. Er zat weinig diepgang in het spel, maar plots kwamen de bezoekers wel op voorsprong op zo'n vijf minuten van de koffie. Christophe Bertjens stond plots oog in oog met Gillekens en had maar binnen te poeieren.

Op het uur verdiende OHL een strafschop, maar kreeg de thuisploeg hem niet voor duidelijk handspel. Enkele minuten later ging de bal alsnog op de stip, maar Loemba schoot zo zwak in dat Bertrams niet eens echt moest redden. Toen Ngawa een noodrem moest uitoefenen op Berben en de Leuvenaars met tien verder moesten leek alles vervlogen.

Een opflakkering van tien sterke minuten deed heel Den Dreef echter hopen. Simaeys en Kostovski konden afwerken na sterke acties vanop de rechterflank, waar Tabekou goed was ingevallen. Gretigheid, enkele leuke combinaties, ... Zou het dan toch eens meevallen voor OHL? Lommel probeerde, maar de Limburgers konden hun overwicht in manschappen niet meteen omzetten in grote kansen.

Maletic knuffelde een bal van dichtbij over, de 2-1 leek veilig. Maar in Leuven moet je altijd wachten op de extra tijd. En zo geschiedde alweer. Een bal raakte niet weg, De Bruyn knalde in de benedenhoek en zo werd het een al bij al billijk gelijkspel voor beide teams. Al schiet niemand daar iets mee op in de stand.

Van de hel naar de hemel en minstens halfweg terug, in een week met bijzonder veel emoties aan Den Dreef. Het zal nog wel een tijdje onrustig blijven, terwijl Lommel rustig blijft meedraaien in de middenmoot van eerste nationale B.