Malanda en Leye namen hun plaats weer in bij Zulte Waregem en de tweede in de stand ging op zoek naar zijn zeventiende wedstrijd zonder nederlaag. Het was echter Charleroi dat zonder complexen aan de match begon en direct twee goeie kansen via Rossini en Bojovic afdwong. 

Het veld van Mambourg - als we het zo mogen noemen - bemoeilijkte het voetballen, want amper nog een vlakke vierkante meter 'gras' te vinden. En daar ging Charleroi het best mee om, want het veld stoorde Kaya en co amper in hun combinaties terwijl Hazard en Berrier meer last hadden. 

De beste kans in de eerste helft was dan ook voor Zebra's. Uitblinker Kaya maakte de actie en gaf voor tot bij Ederson die tussen hoop West-Vlaams volk zich vrijmaakte, maar op de benen van Bossut trapte. Zulte Waregem ontsnapte en bijna kwamen ze aan  de overkant zelfs op voorsprong toen de Fauw bijna profiteerde van een misverstand tussen Sifakis en zijn verdediging. Toch stond de beginscore bij de rust nog steeds op het bord.

Charleroi met de beste kansen

Francky Dury zocht naar oplossingen en bracht met Naessens een tweede spits in naast Leye. De richtlijnen in de kleedkamer moeten ook duidelijk geweest zijn, want Essevee ging nu wel heel hoog storen, maar omdat Berrier niet in zijn dagje was, draaide het aanvalsspel van de bezoekers amper.

Het zware veld speelde beide ploegen parten, want het spel verwaterde door een ongelooflijk aantal weggeefballen. Amper nog kansen te bespeuren. Niet dat Zulte Waregem niet wilde, maar het lukte deze keer gewoon niet. De 'man van de match' werd bijna zelfs nog Sammy Bossut die met enkele bijzonder knappe reddingen moest uitpakken. De doelman pakte een open kans van N'Ganga en even later belette hij de doorgebroken Pollet te scoren.

Bijna, schreven we, want in de slotminuut eiste Leye die hoofdrol nog op. Een hoekschop belandde voor zijn voeten en met overtuiging ramde hij het leer in doel. Zeer zuur voor Charleroi, maar Zulte Waregem nadert wel tot op drie punten van Anderlecht.