Aanvankelijk wel initiatief bij Charleroi, maar weinig inspiratie. Westerlo nam genoegen met de boel dicht te houden en te lonken naar dat ene moment. Dat kwam er even voorbij halfweg de eerste helft: Madsen maakte er met een afgeweken schot 0-1 van. Voor Bolat was het enkel opletten bij een kopbal van Benbouali vlak voor rust.

Gefluit steeg regelmatig op uit de tribunes en Bayram maakte het bijna nog erger voor de thuissupporters. Na een leuke dribbel schoot de verdediger binnen het bereik van Koffi. Aan de overkant pakte Heymans uit het niets uit met een prima borstcontrole en dito trap na een pass van Zorgane: dan toch de 1-1 uit het niets.

Het zette ook Westerlo aan tot aanvallen. Matsuo trapte eerst een reuzenkans over, maar kon wel koppen op een voorzet van Stassin. Koffi was dan ook wel bij de pinken. Nu was Charleroi de meest efficiënte ploeg. Dabbagh scoorde na knap enkele verdedigers te hebben uitgeschakeld, de VAR keurde het doelpunt goed.

Westerlo leek niet meer in staat om te reageren, maar deed dat dan toch nog via invallers Van den Keybus en Yow. De eerste gaf de inspeelpass, de andere scoorde net als op het veld van RWDM een ogenschijnlijk kostbare gelijkmaker in extra tijd. Protest van Charleroi voor een voorafgaande tackle van Frigan baatte niet.

Madsen claimde nog een strafschop wegens hands van Ilaimaharitra, maar kwam ook van een kale reis thuis. De laatste klap in deze kraker onderin kreeg Westerlo te verwerken. De kopduels voor doel van de bezoekers stapelden zich op: Charleroi won daar de meeste van en Sylla verlichtte de druk op Mazzu met een kopbalgoal.