Anderlecht won thuis van Genk op speeldag 28

Ooit de film 'Any Given Sunday' gezien? Al Pacino brak zichzelf daarin het hoofd hoe hij zijn spelers ging motiveren. Uiteindelijk kwam hij met een speech die in het collectieve geheugen van de filmfanaat is opgeslagen. Vincent Kompany probeert het al een heel seizoen om zijn spelers hypergemotiveerd aan de aftrap te brengen, maar slaagde daar niet elke keer in. Speeches dragen ook maar zo ver.

Supporters geven vleugels

Maar de aanwezigheid van de supporters leek Anderlecht wel vleugels te geven. Ashimeru had de voorkeur gekregen op Olsson. En alhoewel de Ghanees meer balverlies lijdt - hij speelt ook met meer risico in zijn spel - kreeg hij samen met Cullen controle over het middenveld. Op het halfuur loodste Verschaeren 'lange benen' Kouamé door de buitenspelval. 

De spits zag Vandevoordt zijn ietwat onbeholpen poging nog pakken, maar in de herneming maakte Ashimeru het wel als volleerde spits af. Daar heeft Kompany dus gelijk gekregen. We zijn redelijk zeker dat Olsson daar nooit had gestaan. Het publiek zette er zich vol achter. Het Astridpark kreeg in het verleden wel eens de naam veel volgevreten successupporters te bevatten, maar zo'n afwezigheid heeft het vuur weer aangewakkerd.

Genk: er klopte iets niet

Verschaeren, al luid aangemoedigd een half uur voor de match, speelde een prima partij en bekroonde die ook met een doelpunt na een lang uitgesponnen aanval via Verschaeren, Murillo, Cullen, Kouamé en uiteindelijk weer Verschaeren. Een prachtige combinatie. En Genk? Daar stond er tactisch iets niet goed. Thorstvedt stond veel te hoog op het veld. Ito en Bongonda kwamen amper in het stuk voor. Enkel Arteaga zorgde voor wat problemen bij paars-wit.

Anderlecht had minder controle na de rust, maar Genk kwam ook niet verder dan wat afstandsschoten. Ook weer een pluim voor de 18-jarige Debast, die Gouden Schoen Onuachu het leven zuur maakte. Een zeldzame kopbal kon de Nigeriaan afleveren, dat was het. In de tweede helft drong Genk wel meer aan, maar dan was het tijd voor de verdedigende spelers bij Anderlecht om uit te blinken. Storck probeerde het zelfs met Preciado als rechtsbuiten in plaats van Ito. Vreemde ingreep.

Uiteindelijk was de tweede helft voor Genk, maar deden ze er veel te weinig mee. Het zat organisatorisch ook goed in elkaar bij de thuisploeg. Ashimeru kreeg zelfs een applausvervanging. Hij heeft de appreciatie van het publiek gewonnen. En van zijn trainer. Anderlecht blijft zo in het peloton zitten in de achtervolging op Union, maar moet ook nog achter zich kijken.

Genk eindigde nog met tien na een rode kaart voor Arteaga. De Limburgers lijken nu wel hun laatste kans verspeeld te hebben. Tien punten goedmaken in zes speeldagen lijkt een onbegonnen zaak. De top acht lijkt het hoogst haalbare en ook daar worden ze op de hielen gezeten.