Tien dolle minuten zijn voldoende voor winst in uitgebreid afscheidsfeestje Theo Bongonda

Voor Francky Dury was het flink puzzelen voor de laatste wedstrijd van het seizoen, want achterin had hij nauwelijks nog opties over. Uiteindelijk schoof hij met Marcq en Tardieu twee centrale middenvelders achteruit in zijn verdediging.

Aan de overkant geen Percy Tau, maar toch heel wat aanvallende ingesteldheid in de ploeg. Union kon nog groepswinnaar worden, al moest het dan ook hopen op puntenverlies van Kortrijk. Een Europese licentie hebben de Brusselaars niet aangevraagd, dus verder had dat overigens weinig belang.

Dolle tien minuten

Niakaté & co wisten al snel in de wedstrijd de jonge Eike Bansen te testen, maar die hield zijn netten aanvankelijk proper. Aan de overkant was het na een halfuur wél raak. Bongonda zocht en vond Sylla, die de 1-0 tegen de touwen drukte.

Meteen na de aftrap een nieuwe geniale ingeving van Essevee, gevolgd door een droge pegel van Hicham Faik en meteen de 2-0. Niakaté ging daarop over de voeten van Walsh, via de strafschop - een panenka van Selemani - mochten we rusten met drie goals in vijf minuten.

Lessen

"Ik wil vooral passie zien", had Francky Dury vooraf aangegeven. Na de pauze kabbelde de wedstrijd echter steeds meer maar wat verder en was het wachten op een zeldzame opflakkering. Wie gehoopt had op heel veel doelpunten, kwam uiteindelijk toch wat bedrogen uit. 

De overwinning voor Essevee kwam niet meer in het gedrang. Union speelde een erg leuke play-off 2, voor Zulte Waregem is het tijd om goede lessen te trekken.