Johan Walckiers in Milaan

John van den Brom had een tactisch meesterstukje in het hoofd: met Kouyate zette hij nog een buffer voor de viermansverdediging Gillet-Wasilewski-Nuytinck en Deschacht. De net 19 jaar geworden Massimo Bruno kreeg verrassend een basisplaats en mocht rond Mbokani cirkelen. Kanu speelde net achter die twee en Kljestan en Biglia vormden de twee buitenkanten van de ruit op het middenveld.

Anderlecht evenknie

Wie vreesde voor een scenario als zes jaar geleden werd meteen gerustgesteld. In een amper voor eenderde volgelopen San Siro kwam Anderlecht aanvankelijk niet in de problemen. Net voor de twintigste minuut was het echter wel even heet voor de kooi van Proto toen Flamini ineens voor hem werd vrijgespeeld, maar het sluitstuk van paars-wit redde knap met het been.

Proto onderscheidde zich ook nog op pogingen van Boateng en Emanuelson, maar eigenlijk was Anderlecht in die eerste helft wel de evenknie van de Rossoneri, want ook de Brusselaars hadden kansjes via Gillet en Bruno, maar deden vooral in het spel niet onder. Dat bewees ook het balbezit dat bij de rust evenwichtig verdeeld was. Milan kreeg bij het verlaten van het veld wel al een stevig fluitconcert van de eigen fans, die het allesbehalve vloeiende spel van hun ploeg niet konden appreciëren.

Milan maakt geen indruk

Terecht ook, want Milan mocht voor een ploeg met die naam gerust wat meer brengen, al zal dat de Anderlechtspelers worst geweest zijn. Proto moest na twintig minuten in de tweede helft toch weer aan de bak met een schitterende redding op een kopbal van de ingekomen El Shaarawy. Vooraan liep het echter niet zoals het moest en er werd weinig tot geen gevaar meer gecreëerd.

Van den Brom gokte dan maar op een punt en haalde Bruno en Kouyate naar de kant voor Juhasz en Praet. Milan bleef op de sukkel en Anderlecht kon de partij eigenlijk vrij makkelijk uitspelen. Het raapte een heel belangrijk eerste punt in San Siro tegen een uiteindelijk ook heel flauw AC dat dit seizoen nog steeds niet wist te winnen in het eigen stadion. De Rossoneri werden nog maar eens getrakteerd op een striemend fluitconcert.