Reactie Een bittere terugkeer naar Westerlo voor Jens Cools die al na een halfuur naar de kant moest: "Dat dit net hier moest gebeuren..."

Nog voor het halfuur moest Cools geblesseerd naar de kant. "In een duel met Maxime Annys trapte ik de bal weg, maar landde hij met zijn studs vol op mijn wreef. Ik voelde al snel dat het over en out was. Net hier...", zuchtte de Kempenaar in de Westelse catacomben.

Cools wist al enkele dagen dat hij aan de aftrap zou verschijnen. "Tijdens de tactische trainingen deze week voelde ik dat de kans bestond dat ik zou spelen. Ik stond samen met de rest van de ploeg héél gemotiveerd aan de aftrap"

Toch wilde het weer niet lukken voor de Leeuwen. "We waren de betere ploeg, maar vergaten de kansen opnieuw te verzilveren. Bij Westerlo viel de bal één keer goed... Mentaal komt dat hard aan. We hebben nu twee weken om ons, nog maar eens, op te laden voor een cruciale match tegen Eupen."

Een kennismaking in mineur dus met de bezoekerskleedkamer van het Kuipje. "Ik had ze van ver al eens gezien", kon er bij Cools toch een glimlach af. "Het is iets anders. Dat de Westerlo-fans mijn naam scandeerden? Ik draag Westerlo in mijn hart, maar ik wil me nu redden met W-Beveren. Deze avond had ik helemaal anders voorgesteld."