"Stop met op het hart van de tweedeklasser te trappen"

Op dit moment heb ik hoofdpijn van ingehouden boosheid. Dat er een verplichte degradatie zat aan te komen, dat lag in de lijn van verwachtingen. Maar als je al jaren supporter bent in hart en nieren, meedraait in een supportersclub die de club geholpen heeft daar waar het kon, het doet verdomd heel veel pijn.

De feiten spreken voor zich, te grote schuldenlast op dit moment nekken ons. De manier waarop de club is geleid, spreekt boekdelen, men zou er een goede film kunnen van maken en menige kijkers zouden vermaakt zijn maar ook geschokt. Wanpraktijken zijn schering en inslag geweest en jaar na jaar heeft dit zich opgestapeld met alle gevolge van dien.

Vorig seizoen dacht ik dat we eindelijk de bestuursploeg hadden gevonden die dit Racing nodig had. Jonge mensen aan de macht met het nodige gezond verstand, het was een vriendenclubke, maar niet voor lang. Toen meneer Vanhalle niet de nodige centen kon binnenhalen, stak men zijn tijd liever in een lastercampagne i.p.v. samen met hem oplossingen te zoeken.

Het spandoek RED(t) RACING heeft plots een heel andere interpretatie gekregen. Verdeeldheid in het bestuur, verdeeldheid nu ook onder de supporter.  Het is ooit veel plezanter geweest. De voorzitter is een Racinger en dan is het goed, maar hij kende de boekhouding niet.

Maar wie zijn wij dan, de supporter?  Zijn we van Racing of zijn we het niet? 

Mijn hart bloedt als ik denk aan de spelers en technische staf, mijn maag draait om als ik denk aan de supporters die alles hebben gegeven om zijn club recht te houden. 

Een club heeft supporters nodig, een club heeft een ploeg nodig, een club heeft een degelijk bestuur nodig.  En dit laatste mogen we eisen, de supporter heeft recht op een goed beleid. Het is een zin die mijn vader zaliger ooit zei "het is altijd al zo geweest op Racing"

Wel beste bestuursleden van nu en toen, het moet maar eens gedaan zijn met op het hart te trappen van de beste supporters van 2de klasse.