De balans van Anderlecht: gefaald in de cruciale seizoensfases

Door Diederik Geypen 

De verwachtingen

Na de onverhoopte titel van vorig seizoen ging Anderlecht vol voor een vier op een rij. Paars-wit verloor dan wel kampioenenmakers Cheikhou Kouyaté en Massimo Bruno, met Steven Defour kwam een brok ervaring in de plaats.

Maar de Rode Duivel moest wegens blessures zijn ploeg te vaak noodgedwongen in de steek laten. Zonder zijn regulator in de centrale as hunkerden de Brusselaars tevergeefs naar leidersschap.

De verwezenlijkingen

Anderlecht draaide een uitstekende CL-campagne, maar liet na jammerlijk puntenverlies in de slotseconden tegen Galatasaray en Arsenal de tweede plaats glippen. Het gebrek aan efficiëntie deed Hasi en co ook in het EL-vervolg tegen Dinamo Moskou de das om.

Voor het eerst sinds 2008 gingen de paarshemden in de Belgische beker nog eens mee tot aan het eind. Zoals zo vaak sloeg in de finale tegen rivaal Club Brugge het noodlot alweer in blessuretijd toe.

De play-offs

Een scenario dat zich overigens zou herhalen in de play-offs. Op de cruciale momenten in het seizoen liet Anderlecht het afweten. De uitduels bij Club Brugge en AA Gent die minstens een 4 op 6 moesten opleveren, gingen allebei verloren.

De uitblinkers

Chancel Mbemba heerste met Olivier Deschacht aan zijn zijde. De andere twee uitblinkers waren Dennis Praet voor en topscorer Aleksandar Mitrovic na de winterbreak.

De tegenvallers

Het belang van de twee sterkhouders bleek achteraf ook het manco van de recordkampioen. Bij afwezigheid van Gouden Schoenen Praet en Matias Suarez stond niemand op de nummer 10 op.

Wintertransfers Marko Marin en Rolando brachten niets op. Backs Fabrice N'Sakala en Anthony Vanden Borre vielen grandioos door de mand en een rij hoger kon enkel Andy Najar af en toe flitsen met zijn rushes.