Boyata is (eindelijk) opnieuw Rode Duivel: "Een nieuw hoofdstuk, ook bij de nationale ploeg"

Timothy Collard in Neerpede

Dedryck, hoeveel deugd doet het om opnieuw Rode Duivel te zijn?

“Dit is heel erg leuk. Het is echt plezierig om er opnieuw bij te zijn. Al zeker als je ziet hoe sterk deze lichting is.”

Had je verwacht dat Wilmots je zou oproepen?

“Neen, eerlijk gezegd had ik dit niet verwacht. Ik had het niet zien aankomen. Ik wist goed wanneer de selectie werd bekendgemaakt, maar twijfelde over mijn kansen om opnieuw Rode Duivel te worden. Ik was er lange tijd niet bij, en plots sta ik hier terug.”

"Mijn debuut? Een pijnlijk moment"

Wat herinner je je nog van je debuut bij de nationale ploeg?

“Dat is meestal een moment om tevreden op terug te kijken, om te koesteren. Dat is in mijn geval wel even anders..." (Boyata debuteerde tegen Oostenrijk, waar de Rode Duivels na een 4-4-gelijkspel een deelname aan het EK 2012 als sneeuw voor de zon zagen verdwijnen, nvdr.)

“Maar ik was amper 19 jaar oud, hé. Het was een pijnlijk moment, maar ik liep er geen trauma door op. Het verleden is het verleden.”

Je speelde toen als rechtsachter, maar je komt toch duidelijk het best tot je recht in het hart van de verdediging, hé?

“Ik ben een centrale verdediger, ja. Ik ben aan een nieuw hoofdstuk in mijn leven begonnen. Ik wil me nu tonen bij Celtic én bij de nationale ploeg. Liefst als centrale verdediger, en ik denk dat de bondscoach daar net zo over denkt.”

"Nu wennen aan iets nieuws: veel wedstrijden na elkaar"

In tegenstelling tot de voorbije jaren, heb je nu wél al de nodige wedstrijden in de benen. Niet?

“Dat klopt. Sinds het begin van het seizoen speelde ik in totaal al 16 of 17 wedstrijden. Ik moet nu wennen aan iets wat nieuw is voor mij: veel wedstrijden na elkaar spelen. Ik speel veel meer dan de vorige seizoenen en bij Celtic hebben we écht wel een goede ploeg.”

Toch was het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Je was recent tot twee keer toe auteur van een own goal. Wat ging er mis?

“Voor de mensen die de wedstrijden niet zagen en enkel maar de titels lazen op internet, moet het best vreemd geweest zijn. Maar ik kreeg het leer tegen mij aan en kon die eigen doelpunten niet vermijden. Ik deed het heus niet met opzet, hoor.” (lacht)