Anderlecht niet opgezet met weigering titelfeest: "De Gay Pride kon toch wel doorgaan? Houdt Brussel wel van Anderlecht?"

Reden was volgens de stad Brussel de woordbreuk van Anderlecht in het dossier van het Eurostadion. Nu Paars-Wit niet in dat stadion wil spelen, lijkt het faliekant af te lopen met dat project.

De stad Brussel weigerde dus het titelfeest en dat werd bij Anderlecht niet geapprecieerd. Directeur communicatie David Steegen reageert in een brief waarbij hij de verbondenheid tussen club en stad aanhaalt en zich openlijk afvraagt of Brussel wel van Anderlecht houdt.

Hieronder kan u de volledige brief van Steegen lezen.

Enkele weken geleden kleurde de Rotterdamse binnenstad groen wit, de kleuren van de stad, en rood wit zwart, de kleuren van Feyenoord. Toen trainer Giovanni Van Bronckhorst de kampioenschaal in de tot de nok gevulde en mythische Kuip (het stadion) omhoog hield, ontplofte ook de Rotterdamse binnenstad. Tientallen duizenden supporters van Feyenoord Rotterdam omarmden hun stad, de stad omarmde de stad. Stad en club orgniseerden samen een mooie, veilige en ordentelijke viering. Er zakten meer mensen af naar Rotterdam dan in Washington bij de intronisatie van de President van de VS, Donald Trump.

Juventus Turijn won dit weekend zijn zesde opeenvolgende titel. De festiviteiten beperkten zich tot een mooie ceremonie in het thuisstadion omdat ze binnenkort de Champions League finale spelen tegen Real Madrid. Daarna, op 4 juni, is een grootse communie tussen de fans en de spelers gepland in het centrum van Turijn. Chelsea FC, de trotse kampioen van de Engelse Premier League, mag door de Londense binnenstad met de open bus paraderen om spelers samen met de supporters de laatste titel te vieren.

Ach, je ziet het overal in Europa, kampioenen worden, bij het behalen van een titel, onvoorwaardelijk gevierd door de gemeenschap, op straat, samen. Ook in eigen land verbroederen steden en gemeenten met hun respectieve clubs, in goede en kwade dagen. De stad Brugge omarmt Club Brugge. Kijk maar naar de viering van het kampioenschap vorig seizoen. Idem dito in Gent. Voetbalclubs worden bijna overal beschouwd als de trotse sportieve ambassadeurs van een stad, een streek, een land. Hebt u, enkele maanden geleden, het waanzinnige volksfeest gezien aan de oevers van de Schelde na de promotie van stamnummer 1, Royal Antwerp FC? Collectieve passie voor een club, een stad. Antwerpse BV’s, politici, artiesten en vele andere hoogwaardigheid bekleders drumden in de media om hun geluk te delen met de buitenwereld.

Vorige donderdag werd RSC Anderlecht voor de 34ste keer kampioen. De club spaarde moeite noch kosten om de supporters een unieke belevenis te bieden door te investeren in grote schermen om zo veel mogelijk fans mee te laten genieten van de twee laatste uitwedstrijden die de club de titel kon opleveren. Beide evenementen waren een succes. Tienduizend supporters zakten af naar Anderlecht. De café’s rond het Constant Vanden Stock stadion deden de deuren open. Ze deden niet alleen gouden zaken maar ze hielpen ons, de club, om de verbroedering tot stand te brengen. Dankzij de goede samenwerking met de lokale politie en de lokale overheid werden beide massa evenementen een succes.

Zondag, RSC Anderlecht was al kampioen, volgde de lauwe apotheose en de anticlimax. Een povere ereronde op het veld. Meer kon niet. Geen podium in de stad, geen parade in de binnenstad. Vanmorgen puilden de “inboxen” van de bestuurders en medewerkers uit met kwade emails van fans die, terecht, steen en been klagen dat ze hun geluk niet kunnen delen met hun helden, de spelers, in de straten van onze stad, de hoofdstad van Europa. RSCA investeert nochtans zelf in extra beveiliging in nauw overleg met de ordediensten. Maar die ene optocht moet toch kunnen? De Zinnekesparade, de Gay Pride van afgelopen weekend kunnen toch nog steeds gewoon doorgaan?

Royal Sporting Club Anderlecht is sinds 1908 een trotse ambassadeur van Brussel. We zijn even Brussels als de Grote Markt en Manneken Pis. Dagelijks stroomt fanmail binnen uit alle windstreken voor Youri Tielemans, oer Brusselaar. Perfect tweetalige Brusselaar. Zoals RSC Anderlecht, een symbool van tolerantie en diversiteit. Een topvoetballer die net als Vincent Kompany, Leander Dendoncker, Romelu Lukaku en vele anderen bewijzen dat je het in Brussel wèl kan maken.

RSC Anderlecht bekommert zich dagelijks over bijna vijf honderd jonge spelertjes, veelal stedelingen waarvan velen het niet breed hebben. Heus niet allemaal talentjes die ooit profvoetballer zullen worden. Neen, iedereen is welkom bij RSC Anderlecht. Elke woensdag ontvangt de club honderden kansarme jongeren om hen een training te bieden en pedagogisch te begeleiden in twaalf Brusselse gemeenten. Dit programma past in de strijd tegen schoolverzuim van de RSCA Constant Vanden Stock Foundation. RSC Anderlecht is de club van de hoofdstad, een club met nationale uitstraling.

Paars wit draagt al 54 seizoenen na elkaar – dat is een record – de goede naam van Brussel uit in Europa. RSC Anderlecht houdt van Brussel maar houdt Brussel van RSC Anderlecht?