Een helse lijdensweg voor Pietermaat: "Ik had geen goede dagen meer, enkel nog donkere"

Pietermaat leek na de eerste operatie op de goeie weg. "Na het seizoen vertrok ik met mijn vriendin op vakantie naar Mexico. Ik stond er elke dag op om 6u om mijn kine-oefeningen te doen en om een uur stevig te gaan lopen. Dat ging allemaal goed, ik was dan ook heel gemotiveerd", vertelt hij in GvA.

"Na die vakantie had ik nog drie weken tot de start van het nieuwe seizoen. Ik bereidde me ­individueel voor bij de kinesist, maar vanaf dan begon de pijn opnieuw toe te nemen. Elke dag ging het slechter en slechter, tot ik op een gegeven moment niet meer kon lopen."

Doe ik er wel genoeg voor?

Een tweede operatie volgde. "Ik had er toen nog goede moed in, want die revalidatie zou niet zo lang duren. Maar ook na die operatie traden er complicaties op. Vanaf toen is eigenlijk de grote lijdensweg begonnen."

"Vanaf eind juni had ik elke dag last. Ik had ook geen houvast. Ik had geen goede dagen meer, alleen maar donkere dagen. Na een tijdje vroeg ik me af of ik er wel genoeg voor deed. En de dag nadien leek het alsof ik me misschien net te veel aan het forceren was. Ik was echt ten ­einde raad."