Laurens De Bock ziet blauw-zwart: "Club Brugge heeft nooit gezegd dat ik weg moest hé" maar "Op het einde voelde ik me geen voetballer meer"

In zijn voorbeschouwing met Het Nieuwsblad kijkt Laurens De Bock terug op zijn blauw-zwarte jaren. "Er waren zeker periodes waarin de goesting minder was. In mijn laatste maanden bij Club op de bank, vroeg ik me af waarom ik nog trainde. Het leidde toch tot niets. Ik voelde me geen voetballer meer."

Of hij nog iets had kunnen betekenen voor Club Brugge? "Ik denk wel dat ik in het systeem had kunnen passen, maar dan aan de linkerkant in het centrale verdedigingstrio. Dat heb ik vroeger nog gedaan. Maar als aanvaller op de flank, neen", spreekt De Bock, die uiteindelijk toch maar voor een wintertransfer koos.

"Club heeft nooit gezegd dat ik weg moest, hè. Leeds kwam met een mooi aanbod en Club ging akkoord. Ik had ook gewoon op mijn tanden kunnen bijten. Kijk naar Ethan Horvath: hij zat in dezelfde situatie en is nu eerste doelman", mijmert De Bock.

"Maar ik wilde nooit de spijt hebben dat ik het buitenland niet geprobeerd zou hebben. Plus, ik had alles gewonnen in ­België. Verandering van lucht geeft wel weer wat motivatie. Dat had ik nodig."

​