Olivier Myny leidt OHL na sterke tweede helft naar de zege tegen Westerlo

In de match van de laatste kans - licht overdreven misschien - kon Vincent Euvrard in zijn tweede wedstrijd als hoofdcoach van de Leuvenaars geen beroep doen op aanvoerder Moore en de ervaring van Hubert en Persoons. Alledrie zaten ze een schorsing uit.

Schuermans, Aguemon, Gorius en Myny mochten zo starten, ook Mbombo vierde zijn eerste basisplek in dienst van OHL. Maar ook met vijf nieuwkomers aan Leuvense kant kregen we geen spetterende openingsfase.

Maertens en Van Eenoo probeerden het tevergeefs vanop afstand, terwijl Aguemon met een vrijgeleide naar Van Langendonck mocht maar te lang twijfelde om de trappen. Weg kans voor OHL. 

Weinig gevaar

Westerlo nam gaandeweg meer initiatief, maar verder dan enkele afstandsschoten kwam het niet. Ondanks de vele sfeeracties van OHL werd het een saaie en teleurstellende eerste helft aan den Dreef.

Het enige wat de thuisploeg daar tegenover kon zetten, was een prima actie en dito schot van Henry, maar zijn poging ging niet zo ver naast. De 0-0 ruststand was zeker niet onlogisch na een weinig vermakend kijkstuk. Gelukkig viel er meer spektakel te beleven in de tweede helft. 

Sterk OHL na rust

Na de pauze kwam het eerste gevaar van Naessens, maar zijn kopbal kon Henkinet niet verontrusten. 10 minuten na rust kwam OHL toch op voorsprong. Via Gorius en Maertens kwam de bal bij Myny. Zijn perfecte voorzet werd door Henry tegen de netten gekopt, 1-0. 

Diezelfde Myny was van goudwaarde voor OHL. De voormalige aanvaller van Waasland-Beveren zette 2 Kemphanen in de wind en knalde het leer staalhard in de verste hoek. Geen verhaal voor Van Langendonck, 2-0. 

Myny dé uitblinker

Westerlo onderging in de tweede helft het lot van de sterkste. OHL bleef dan weer op zoek gaan naar een derde treffer en kreeg die ook. Myny dweilde zijn rechterflank af en via een gelukje en de voet van Aguemon kwam de bal bij Maertens.

De middenvelder schakelde zijn dichtste bewaker uit en zette de 3-0 op het bord. Den Dreef vierde feest als vanouds. Van degradatiezorgen leek plots geen sprake meer. De laatste zege dateerde overigens van 1 december tegen Lommel. OHL voetbalde voor het eerst in maanden bevrijd, iets wat onder Pearson al een eeuwigheid geleden was. 

OHL speelde de match simpel uit, gaf Westerlo nauwelijks nog een kans en speelde met een 3-0 eindstand de rode lantaarn in stijl door van Vlaams- naar Waals-Brabant.