Peter Maes bleef de ploeg die vorige week tegen OH Leuven verloor vertrouwen geven. En ook Fred Vanderbiest veranderde niets aan zijn team van vorig weekend. Alledrie zijn nieuwste aanwinsten zaten dus op de bank. Die jongens hadden vorige week immers een gelijkspel afgedwongen tegen Zulte Waregem en vanuit psychologisch standpunt dus een goede beslissing.

Toch was het duidelijk dat Oostende creatieve kwaliteit miste. Lokeren was doorlopend baas en had via De Pauw en Harbaoui twee goede kansen, maar meer ook niet. Verdedigend stond het immers - op een paar schoonheidsfoutjes zoals Schmisser die volledig naast de bal trapte - wel vrij stevig bij de kustjongens. Het middenveld werd aan de andere kant volledig overlopen en Hempte (geel na één minuut) had het bijzonder moeilijk met Remacle. Bij de rust stond het echter nog 0-0 en dat was de juiste afspiegeling van een flauwe eerste helft.

Alledrie de nieuwkomers debuteren

Vanderbiest haalde bij de rust Hempte naar de kant en liet Lukaku debuteren. Lokeren trok echter weer ten strijde en dat leverde nu ook iets op. Galitsios verstuurde de zoveelste voorzet richting penaltypunt en deze keer klom Harbaoui hoger dan iedereen en kopte perfect via de paal binnen. Verdiend, dat wel, aangezien Oostende op dat moment nog altijd geen noemenswaardige kans versierd had.

Het tempo van de eerste helft werd heropgenomen en dus bleven de supporters op hun honger zitten. Lokeren drong niet meer aan en Oostende kon het amper. Vanderbiest liet ook nog Wilmet en Canesin opdraven. En Oostende begon ineens wel te voetballen. Canesin had onmiddellijk ook een goede kans, maar schoof naast. Lokeren hield de drie punten echter thuis, maar de prestatie was ook niet helemaal om naar huis te schrijven.