Johan Walckiers in Anderlecht

Door de afwezigheid van De fauw, Colpaert en Habibou moest Franky Dury gaan puzzelen. Malanda moest een rij achteruit en Duplus kreeg zijn kans op de rechtsachter. Van den Brom hield hij het bij de elf die negentig en nog wat minuten op Standard een punt gingen halen.

De thuisploeg was dan ook al gerodeerd en dat was er aan te zien. De eerste twintig minuten kwam Zulte Waregem bijna niet in het stuk voor en was Anderlecht dreigend via Mitrovic en Bruno. Een kopbal van de Serviër spatte via de lat weer het veld in. En ook de acrobatische omhaal van Bruno had beter verdiend dan in de handen van Bossut te belanden.

Afval en correctie

De beste kans kwam wel op naam van - hoe kan het ook anders - Thorgan Hazard. Enkel een heel straffe save van Proto voorkwam dat de topkanshebber voor de Gouden Schoen zijn statistieken nog wat aandikte. Maar dat was vrijwel het enige wapenfeit van de vertimmerde bezoekers. Want ondanks die mooie kans kreeg Hazard wel geen vat op het middenveld en zag hij zijn ploegmaats ook slag om slinger de bal inleveren bij Gillet, Tielemans en Praet.

Dat veranderde in de tweede helft na een paar tactische aanpassingen van Dury. Kums werd de persoonlijke bewaker van Bruno en Malanda en D'Haene stonden steeds met twee in de nek van Mitrovic te hijgen. Het middenveld zat potdicht en de opbouw van Anderlecht stokte terwijl die van Essevee eindelijk begon open te bloeien.

Malanda: afscheid met own goal?

En net dan sloeg Anderlecht toe. Een hoekschop werd door Gillet naar doel gekopt, maar kwam via de schouder van Malanda in doel terucht. Die stond er bij als een zoutpilaar, maar het leer verdween wel in doel. Indien hij in januari naar Wolfsburg trekt, toch een afscheid in mineur voor de middenvelder. Morgen meer duidelijkheid, want hij gaat een perscommunique de wereld in sturen, maar als wij mogen gokken, was het Malanda's laatste match voor Zulte Waregem.

Er slopen heel veel slordigheden in het spel van beide ploegen: domme passes, slechte controles, overdreven dribbels, geniepige overtredingen... Het ging van hot naar her zonder al te veel lijn in het spel. Soms leek het alsof er op goed geluk geprobeerd werd de bal op de juiste plaats te krijgen. Dat Vanden Borre de leukste actie van de avond in huis had, werd overschaduwd door de misser van Praet na zijn pass en het buitenspel van Mitrovic op de rebound. Bossut moest daarna ook nog een kopbal van Kouyate van onder zijn lat ranselen en een schot van Mitrovic uit de hoek halen.

Uiteindelijk was de zege voor Anderlecht wel verdiend op basis van het aantal keer ze voor Bossut opdoken en het minste afval in het spel. Paars-wit kan alvast met een goed gevoel de winterstop in. Maar schrijf Zulte Waregem zeker niet af, want eens gerecupereerd, is de ploeg tot veel beter in staat dan ze in het Astridpark lieten zien.