Johan Walckiers in Kortrijk

Youri Tielemans die een kleine handoperatie moest ondergaan, iets dat Besnik Hasi angstvallig verzwegen had. Geen probleem voor Lokeren en Arsenal, maar een dagje rust aan de West-Vlaamse Groeningekouter moest wel kunnen. Zijn vervanger droeg de naam Kljestan, bijna vergeten dat die nog rondliep in de Anderlechtse kern. En het was niet de enige opmerkelijke keuze, want ook Colin kreeg een basisplaats, samen met Mitrovic. 

Dom També!

Davy Roef verving dan weer de pas vader geworden Proto. En blijkbaar hadden die van Kortrijk een vreemde opvatting over de kwaliteiten van de jonge paars-witte goalie, want Chevalier, De Mets en Van Eenoo probeerden om de haverklap een schot vanop een goeie dertig meter. Tja, Roef mag dan wel nog niet veel ervaring hebben, maar je groeit van bij de jeugd niet door naar de eerste ploeg als je je laat vangen aan pegels uit de tweede lijn.

Kortrijk puurde daar in de beginfase zijn gevaar uit, Anderlecht deed dat uit zijn flanken. Toen linksachter Acheampong - wel zijn enige goeie actie van de helft - zijn turbo aansloeg moest Maton passen en pakte També uit met een wilde tackle... in de zestien. De bal was al een poosje weg toen de Franse Senegalees de benen onder 'Fast Franky' vandaan maaide. Penalty a.k.a 'Bijlange niet zeker van een goal'. Maar Defour kweet zich uitstekend van die taak: 0-1.

Kostuum thuisgelaten

Een opstootje tussen Mitrovic en Keet - die rood had moeten krijgen voor natrappen - was het signaal om bitsiger te gaan spelen. Kortrijk had genoeg kansen om zelf te scoren. De beste via Marusic en na een schermutseling voor Roef floot ref Lambrechts een fout of de aansluitingstreffer was een feit. Waarom, dat moet hij zelf maar vertellen, want wij weten het niet.

Hasi had aangedrongen op meer resultaatsgericht voetbal. Het mocht al eens lelijk zijn en zijn spelers hadden dat blijbaar ter harte genomen. Uitvoetballen van achteruit was er niet meer bij. Roef mocht de bal vooruit jagen bij elke uittrap. Het kostuum was thuisgelaten, de werkbroek werd aangetrokken. Vechtvoetbal wou Defour, vechtvoetbal kreeg hij.

Toegenepen billen in werkmansbroek

Bijna werd dat afgestraft in de tweede helft, maar Roef redde twee keer de meubelen op pogingen van Matton en Chevalier die alleen voor hem opdaagden. Anderlecht onderging en joeg ballen alle kanten op om toch die voorsprong maar te verdedigen. Eén actie van Cyriac en Mitrovic verdubbelde die echter, volledig tegen de gang van het spel in.

Anderlecht kreeg bijna voetballes en moest achter de bal aanhollen. Dierckx scoorde amper een minuut na zijn invalbeurt de 1-2 en dat was meer dan verdiend. Chevalier trof de dwarsligger en een tweede goal zou ook meer dan verdiend geweest zijn. Chevalier stuitte op Roef, die ook een medaille verdiende. En ja, als je over werkmensen spreekt, mag Sacha Kljestan natuurlijk niet ontbreken. De Amerikaan maakte - alweer tegen de gang van het spel - de 1-3 met een knap opwippertje. En nog was het niet gedaan, want Pavlovic maakte nog de 2-3 en er kwam zelfs nog een kans op de gelijkmaker. Maar Anderlecht wint: met de billen toegenepen in de werkmansbroek.