Uruguay en Zuid-Korea speelden gelijk

Wie vooraf veel aanvallende drang had verwacht van beide teams, kwam bedrogen uit. De kansen in de eerste helft waren bijzonder schaars. Een schot van Hwang dat veel beter had moeten zijn en een kopbal van Godin op de paal. Nunez had ook nog een goeie mogelijkheid op een voorzet, maar trapte volledig naast de bal.

Discipline

Dat was het zo wat. Er waren vooral duels te zien en de opbouw was veel te traag. Daardoor moesten vooral de Uruguayanen al eens teruggrijpen naar de lange bal, maar de organisatie bij de Zuid-Koreanen was quasi perfect te noemen. Zelden een team bij balverlies zo mooi in een 4-4-2 zien terugkruipen die zo synchroon bewoog. Discipline hebben ze wel, die Aziatische jongens. 

Er was bijna geen doorkomen aan. En als Uruguay dan het tempo niet kon opdrijven, was het makkelijk verdedigen voor de Aziatische Tijgers. Ter illustratie: Suarez raakte in de eerste helft 11 keer de bal, waarvan vijf keer op zijn eigen helft.

Suarez boos

Het werd er niet beter op in de tweede helft. Diego Alonso wisselde na een dik uur Suarez voor Cavani. Die eerste was daar duidelijk niet blij mee en gunde zijn bondscoach geen blik of hand waardig op zijn weg naar de bank. De eerste barsten reeds? 

Want de wedstrijd was geen hoogvlieger. De Koreanen bleven de gaten dichtlopen en al het talent bij Uruguay vond er geen oplossingen voor. Cavanda probeerde het wel nog een aantal keer, maar ook zijn schoten geraakten niet tot aan het doel. Eentje van Valverde in de slotfase. Wat een schicht. De paal trilt er nog van. Maar scoren werd er dus niet gedaan. En zo wordt weer één van de favorieten verrast.