In deze uitgestelde wedstrijd van het 2de periodekampioenschap, had Oudenaarde genoeg aan een gelijkspel om de periodetitel binnen te rijven. Maar na een schitterende periode, draait het de laatste weken echter vierkant bij de Oost-Vlamingen. 1 schamel puntje uit de laatste 4 matchen is niet echt hoopgevend als voorbereiding voor deze belangrijke match.
Beide trainers moesten zwaar sleutelen aan hun team.

Bij thuisploeg WS Woluwé was Spinelli geel geschorst en de rond Nieuwjaar aangeworven nieuwkomers Labiad, Timmermans en Bossekota niet speelgerechtigd voor deze match.
Voor deze match van het “puntje van de zekerheid” moest ook bezoekend trainer Leleu zwaar sleutelen aan zijn ploeg. De voornaamste afwezigen waren De Vleeschauwer, Brewaeys en De Caluwé, Van Den Bossche was geel geschorst.

In het vrij goed gevulde Fallonstadion leverde Papathanasiou na 30 seconden reeds zijn visitekaartje af met een aanslag op de enkels van Schamp. De studieronde duurde heel lang en het was pas op de 10de minuut dat er eindelijk iets gebeurde dat we met veel optimisme een “kans” kunnen noemen. Het schot van Glorieux ging via een Oudenaards been niet zo ver naast. Ondanks de op papier offensieve opstelling, kon Oudenaarde voor te weinig dreiging zorgen. Rond het kwartier zagen we toch een mooie combinatie na een aarzeling in de thuisverdediging. Het vluchtschot van Versyp ging een metertje over. In deze kleurloze eerste helft combineerde de thuisploeg niet onaardig maar was onmondig in de 16-meter. Enkel op vrijschop moest Malfait ingrijpen: de eerste keer pakte hij de knal van Serville probleemloos, vlak voor rust verbrandde hij bijna zijn vuisten op de knal van dezelfde Serville. Tussendoor zagen we een leuke combinatie tussen de bedrijvige Dejonckheere, die via Schamp Martens in de diepte stuurde. Op het beslissende moment miste Sandy zijn controle en weg was de kans.

In de 2de helft zette Woluwe meer druk, ook omdat Oudenaarde te gemakkelijk achteruit kroop en erg nerveus ging acteren. Hadjou dribbelde zich echter al te vaak te pletter op de Oudenaardse verdediging. Halverwege de 2de helft herstelde KSVO het evenwicht en Dejonckheere knalde op hoekschop met een halve volley enig mooi, maar nipt naast. Even leek het erop dat de thuisploeg ook tevreden was met een gelijkspel, maar met het zicht op de eindstreep zette Bilstein als de sterkste Tom Boonen zijn eindrush in! Hij zette zich van buiten de strafschopzone knap door, won het duel van Wallez en Van Gyseghem en knalde met de buitenkant van de voet overheerlijk in de kruising: 1-0. Een doelpunt van hemelse makelij dat Oudenaarde in de hel duwde… KSVO was uitgeteld, want er restte te weinig tijd over om nog terug te slaan. 

Bij het eindsignaal lagen elf geelzwarten uitgeteld tegen het Canvas. De Woluwse hulptrainer probeerde tevergeefs youngster Mathias Schamp te troosten, andere spelers lieten hun tranen de vrije loop en de talrijke KSVO-supporters bleven wezenloos achter. Het sprookje van deze jonge ploeg, die na een goede 2de periode een reuzenkans kreeg om een eindronde te spelen, spatte net voor de eindstreep als een zeepbel uit elkaar…. Drama voor de bezoekers. Zelfs Alfred Hitchcock zou dit moeilijk kunnen verzinnen hebben.