Standard won met 2-1 van Anderlecht
Standard heeft de titelkansen van Anderlecht opnieuw een klap gegeven. Standard had al snel door waar de mogelijkheden lagen en benutte die optimaal. Niet toevallig speelden wingers Edmilson en Carcela een hoofdrol. Achteraan bij paars-wit vond men geen oplossingen.
Een boeiend wedstrijdbegin. Sa Pinto had zijn mannen weer met een paar rode pepers in hun onderbroek het veld opgestuurd. De Rouches joegen op alles wat min of meer in de buurt van de bal kwam. De bedoeling was blijkbaar om snel te scoren. En dat lukte ook.
Fout op fout op fout
Maar wat als... Morioka de heerlijke pass van Trebel alleen voor Ochoa in dank had afgenomen? De Japanner moest echter zijn meerdere erkennen in de Mexicaan. Eén van de weinige wapenfeiten van Morioka trouwens, die Markovic moest vervangen die met last aan de adductoren zelfs niet niet op de bank zat.
Maar dan naar de overkant en Vanhaezebrouck die gelijk kreeg: een goal is een opeenvolging van fouten. Geloof ons: er waren er nogal wat voor Emond de bal in doel kon frommelen voor de 1-0. Cop die heel veel vrijheid kreeg van Sa om Edmilson te lanceren, Saelemaekers die verkeerd stond opgesteld en in zijn rug werd gepakt en dan Sels die met zijn been de bal wilde tegenhouden terwijl hij naar het leer had moeten duiken. Tja...
Edmilson dolt
Edmilson dolde trouwens wel meer met Saelemaekers. De Belgische Braziliaan speelde op een ander niveau dan de rest op het veld. Dan kan je het een 18-jarige wel niet verwijten dat hij die niet kon houden. Paars-wit had het moeilijk om een deftige aanval in elkaar te boksen, maar had wel één bijzonder sterke jongen in zijn rangen rondlopen: Adrien Trebel.
Elke fluitconcert leek de ex-speler van de Rouches sterker te maken. Hij verstuurde wel goeie passes (ja, we viseren Morioka) en scoorde ook de gelijkmaker. Vanuit de tweede lijn met een hard, afgeweken schot in de hoek. Een beetje dramatiek moet er toch zijn in een Standard-Anderlecht?
Standard bleef zijn aartsrivaal pijn doen op de flanken, waar Saief en Saelemaekers het gewoon niet konden belopen en te weinig steun kregen van Obradovic en Sa. De Rouches bleven het uitbuiten en Carcela was de man die profiteerde. Naar binnen komen en schieten: 2-1. Edmilson kwam wat minder in beeld, Carcela nam over.
Ganvoula voor Teodorczyk en Chipciu voor Saelemaekers brachten ook geen zoden aan de dijk. De offensieve kracht van Anderlecht is zo kwetsbaar als glas.