Balaban van zero to hero en terug

door Thomas Dubois

© SC

Bosko Balaban is een enfant terrible. Zo'n voetballer die liever lui dan moe is. Eentje die er de kantjes maar al te graag afloopt op training. Een voetballer die ze in het Brugse niet zo graag zien. Daar moet een speler altijd het beste van zichzelf geven en open staan voor de supporters. Balaban is alles wat een Club-speler niet zou moeten zijn. En toch is hij belangrijk voor Club Brugge, zelfs onmisbaar. Een stervoetballer die indien hij zin heeft een wedstrijd kan doen beslissen, net zoals vorige week donderdag Europees in Ruzomberok (heerlijke vrije trap) en zondag op Sint-Truiden met twee assists en uiteindelijk het winnende doelpunt. Het is niet de slechtste, gewoon een persoon apart die moeilijk te doorgronden valt. Zo toonde hij zich de vorige week een heel andere persoon op training. Hij sprak de groep toe tijdens de opwarming en zondag in Sint-Truiden pepte hij als een echte leider de groep op tijdens de rust.
 
Balaban valt wat te vergelijken met een andere wispelturige speler die enkele jaren geleden op Club Brugge rondliep, Andrès Mendoza. Mendoza kwam maar al te vaak in de kranten met extra-sportieve zaken, maar scoorde net als Balaban een hele resem belangrijke doelpunten. Mendoza waren ze op het einde liever kwijt dan rijk. Pas na z'n vertrek werd duidelijk dat Mendoza wel degelijk iets betekende in Brugge. In het post-Mendoza tijdperk werd het duidelijk dat Mendoza een belangrijke schakel was die voor de flits kon zorgen tegen de stugge verdedigingen waar Club vaak tegenover stond. Balaban valt in niets te vergelijken met vroegere sterspelers zoals Papin of Stanic en z'n periode in Engeland toonde duidelijk aan dat Club voor de speler zowat het hoogst haalbare is en dat lijkt hij na de desinteresse vorig seizoen misschien ook te gaan beseffen.
 
Balaban bezit met z'n vrije trap het ultieme wapen om een wedstrijd open te doen breken. De man van alles of niets speelde z'n belangrijkste wedstrijd een goed jaar geleden tegen Valerengen, toen scoorde hij de o zo belangrijke gelijkmaker én de beslissende strafschop die de deur naar de Champions League open beukte. In die Champions League zorgde hij in het tweeledig duel met Rapid Wenen voor een ‘shit-goal’ uit en voor een belangrijk aandeel in de winst thuis. In de competitie scoorde hij dertien keer, waarvan vijf keer beslissend voor de wedstrijd. Balaban en Club Brugge, het zal altijd een haat-liefdeverhouding blijven, de speler kun je niet veranderen, ze aanvaarden hem best zoals hij is en kunnen, maar hopen dat hij blijft presteren. Zijn cijfers dit jaar zijn alvast om naar huis te schrijven. Hij scoorde nog niet in elke wedstrijd, maar moest hij dat doen, dan zou hij al lang bij Barcelona spelen, aldus Balaban met een kwinkslag. [AN]
    

Meer nieuws