België kan nog winnen. Niet dat het nog veel voorstelt, maar dat is de conclusie na de wedstrijd tegen Servië die door 3-2 gewonnen werd. België speelde met een jong, technisch sterk elftal. Gedurfd maar succesvol voor de bondscoach. België voetbalde goed tegen een ontgoochelend Servië dat toch twee keer uit het niets kon scoren.

 

Beide elftallen kwamen met een relatief jong elftal aan de aftrap. Vanderecyken gaf bij z’n eerste selectie meteen het vertrouwen aan Kevin Mirallas van Lille, hij moest samen met Dembele een gesel vormen voor de Servische verdediging. Een jong elftal met Goor, Geraerts en Simons als de meer ervaren mensen. Clemente, de bondscoach van Servië, begon met Lazovic aan de aftrap als spits, dat betekende dat Standard-spits Jovanovic op de bank begon. De match begon op een aardig tempo en dat resulteerde in enkele kansjes. Zo bokste Stijnen een schot van Kuzmanovic weg. Aan de overkant pakte België uit met een uitstekende combinatie. Die combinatie bracht de bal tot bij de vrijstaande Defour die Dembele vond die zowaar nog meer vrijstond. Die raakte het leer goed en schoot de bal tegen de touwen, 1-0 na 10 minuten, een droomstart voor de Belgen.

 

Dat doelpunt gaf de Belgen vertrouwen want de thuisploeg pakte de wedstrijd meteen in handen. België kreeg zo nog enkele kansjes via een sterk spelende Kompany en Dembele. Servië wou wel iets terug doen, maar dat lukte niet. De Serviërs lieten veel te veel ruimte tussen de linies. Het was België dat op het halfuur de score kon verdubbelen. Mirallas kreeg de bal opnieuw van Defour en begon aan een rush over de hele helft van de Serviërs die hem niets in de weg legden. Hij kon aanleggen en pakte uit met een gekruist schot dat de netten een tweede keer bol zette, 2-0, dat was al jaren geleden. Even later kreeg Lazovic een uitstekende kans, doelman Stijnen stond pal en zorgde ervoor dat België met een 2-0 voorsprong de rust in ging.

 

Ook in de tweede helft toonde België blijk van zelfvertrouwen. Defour kreeg een uitstekende kans, maar doelman Stojkovic deed z’n werk voortreffelijk. Naarmate de tweede helft vorderde kwam Servië toch wat in de wedstrijd. Krasic werd vrijgespeeld in de zestien en schakelde ook Stijnen uit, Vermaelen redde de meubelen voor de doellijn. België leek de touwtjes in handen te hebben maar kreeg het een kwartier voor tijd toch nog moeilijk. Oude bekende Dragutinovic kon voorzetten en Kuzmanovic werkte goed in doel. Het sein voor Servië om een tandje hoger te schakelen, gelukkig voor de Belgen vloeiden daar geen kansen uit voort, of het zou een poging van Smiljanic moeten zijn die Stijnen makkelijk pakte. Aan de overkant had België pech toen de Noorse scheidsrechter Hauge geen strafschop floot voor een driest uitkomen van de doelman. Het was uitkijken voor Servisch gevaar, maar het was niet Servië dat gelijk maakte, maar België dat de score uitdiepte. Dembele kon ervandoor op rechts en gaf alles en iedereen, inclusief doelman Stojkovic, het nakijken, 3-1. Over en uit denk je dan, maar dat was zonder Kuzmanovic gerekend die z’n tweede van de wedstrijd scoorde. Hij kreeg veel te veel ruimte in de zestien. De aansluitingstreffer kwam er echter te laat en zo won België nog eens na vijf verlieswedstrijden. Goed voor het vertrouwen en voor de toekomst.