In de eerste helft werd de wedstrijd overheerst door bijzonder stevige duels. Vitesse was wel baas, maar creëerde eigenlijk onvoldoende gevaar. De beste kansen waren voor Junker en Hersi, maar beiden misten het doel. NEC lag onder, maar kwam er toch af en toe gevaarlijk uit.  

Na de pauze was het al Vitesse dat de klok sloeg. NEC was werkelijk in geen velden of wegen te bespeuren. De thuisploeg kreeg in tegenstelling tot voor de rust nu wel enkele uitstekende kansen. Vooral in het eerste kwartier kreeg Benson voldoende mogelijkheden om de score te openen, maar telkens miste hij. 

Vervolgens zakte de partij in mekaar en waren de spelers meer met mekaar bezig dan met het spel. [AN]