Rolando is de meerwaarde die Anderlecht zocht

Ongeveer halfweg de eerste helft in de Cristal Arena: Leander Dendoncker geeft een pass die Rolando even in de problemen brengt. De ogen van de indrukwekkende Portugees schieten vuur en Dendoncker krijgt onmiddellijk een uitbrander. Na de wedstrijd horen we Dendoncker zeggen: "Hij coacht ons heel hard. Hij is met de jongeren bezig."

Het is wat Anderlecht nodig had. Iemand die op bepaalde momenten niet enkel zalft, maar ook eens slaat. Figuurlijk dan. Rolando was in de eerste helft soms al even naar adem aan het happen. Velen dachten dat hij het einde niet zou halen, maar hij loste alles op ervaring op. Vraag maar aan Joseph-Monrose, die een paar keer op snelheid voorbij wilde stuiven.

N'Sakala kind van de rekening?

Een beenharde tackle op de bal werd telkens zijn deel. Hasi, nerveus als altijd, ging er zelfs een paar keer op de bank bij zitten. Rolando is een beer en lijkt nu al een basisplaats beet te hebben. En daarbij dreigt N'Sakala het kind van de rekening te gaan worden, want met Mbemba is een andere titularis op de terugweg en rond Deschacht kan Hasi nu eenmaal niet.

Rolando heeft uitstraling en ook dat zag je in Genk. Met kalme blik wendde hij zich naar tegenstanders die zich lieten vallen en in het geval van Monrose verontschuldigde die zich zelfs tegenover de man met het grote palmares. Zijn inspeelpasses zullen Hasi ook wel plezier gedaan hebben, net als zijn duels, waarvan hij er geen enkele verloor. Wat gaat dat geven als die volledig fit gaat zijn?