Gelet op het uitvallen van Poorters en de geelgeschorste Van Cleemput diende er voor het eerst aan het type-elftal door trainer Spaenhove te worden gesleuteld.  Uiteindelijk koos hij er voor zoals verwacht Gert Michiels de plaats van Poorters te laten innemen, maar was er geen spoor te bekennen van het  in sommige kranten aangekondigd debuut van Mathias Geldhof. 

Het was integendeel Nick Van Der Westerlaeken die op een  vrij verrassende flankpositie werd geplaatst.   Het weeral vrij talrijk opgekomen publiek kreeg geen studieronde geserveerd.  Integendeel was vanaf het startsignaal vooral Lyra erg bedrijvig en wist het twee kleine kansen bij elkaar te spelen.  De eerste kans werd vrij makkelijk door doelman Jo Engelborghs opgeraapt, de tweede bal suisde hoog over doel. 

Na een vijftal minuten eerste goede combinatie van de Steenbakkers.  Een enorm gedreven Koen Carlier lanceerde een goede voorzet; Jens Verroken plaatste goed zijn hoofd tegen de bal maar in tegenstelling tot wat de meeste toeschouwers hadden verwacht ging de bal nipt naast.  Een eerste serieuze verwittiging alleszins voor Lyra.  Amper 1 minuut later was het echter wél prijs.  Ook een vandaag weer sterk acterende Frank Magerman kon vanop vrij grote afstand vrij op doel schieten: de doelman kon naar dit goed gerichte schot enkel staan kijken en verslagen toekijken hoe de bal in de hoek verdween.  Rupel Boom was nu heer en meester en speelde Lyra volledig weg.  Enorme druk naar voor en amper een vijftal minuten later stond de 2-0 op het scorebord.  Ditmaal opnieuw een goede voorbereidende actie van Koen Carlier, bal vervolgens naar Tom Mewis die na wat dribbels tot slot de bal kon doorspelen tot bij Frank Magerman. 

Zijn schot werd gekraakt maar de bal kwam voor de voeten van Koen Carlier die met een magistraal schot de bal in de winkelhaak deed verdwijnen.  Het stadion veerde recht.  Het was toen al duidelijk dat Lyra overklast werd en werkelijk geen raad wist met een ontketende thuisploeg.  Rupel Boom bleef de wedstrijd goed domineren en dwong nog verschillende kansen af.  Onder meer een slechte terugspeelbal liet hen toe met drie spelers richting doel van de tegenstrever op te rukken;  de voorzet van Saïd El Harchi was echter iets te zwak om deze kans succesvol te kunnen afronden. 

Toch was het slechts uitstel van executie.  Rond het halfuur werd een fout gemaakt in de grote rechthoek en een goed leidende ref Busschaert aarzelde geen moment en wees resoluut naar de stip.  Jens Verroken nam zijn verantwoordelijkheid en joeg de 3-0 voorsprong met een overtuigende knal tegen de touwen.  Na de rust was het natuurlijk niet onlogisch dat Lyra wat meer risico's begon te nemen en op zoek ging naar de aansluitingstreffer.  Deze kwam er echter niet en het was bijna onbegonnen werk voor een verslaggever om de ontelbare kansen die Rupel Boom bij elkaar wist te spelen te blijven noteren.  Telkens liep er in laatste instantie net iets mis en vaak onbrak net voldoende scherpte voor doel om de tegenstrever een echte afstraffing te bezorgen.  

Noch onder meer Gert Michiels,Jens Verroken of Nick Van Der Westerlaeken slaagden er in de klus verder af te maken.   Belangrijk te vermelden dat Koen Carlier een ijzersterke wedstrijd speelde en regelmatig prachtige passes gaf en mooie acties liet bewonderen.  Ook sterke prestatie van Kenny Laevaert die af en toe wel over een extra paar longen scheen te beschikken en op buitengewoon hoog niveau acteerde.  

Lyra had de verdienste dat het ondanks het overwicht van Rupel Boom bleef een doelpunt najagen.  Het kwam daar het dichtste bij toen een voor het overige onzichtbare Kurt Weuts de bal tegen de lat schoot.  Ook de thuisploeg zou de bal nog eens tegen de kruising zien belanden.  Het schot van Kevin Geets verdiende een beter lot.  Al met al een genietbare wedstrijd waarbij het klasseverschil tussen Rupel Boom en een vrij zwak acterend Lyra vrij groot bleek.  Met 19 punten uit zeven wedstrijden kan men in Boom park alleszins op een puike reeks wedstrijden terugblikken.