De Rode Duivels leven weer en dat is het minste wat we kunnen zeggen nadat we de 34.589 enthousiastelingen een hele wedstrijd zich achter de ploeg zagen scharen. Georges Leekens hield zijn paradepaardje, Eden Hazard, aan de bank gekluisterd en verving enkel waar nodig: Lombaerts op de plaats van Kompany en Vossen voor de geblesseerde Ogunjimi.

Het werkte zoals verhoopt, want België nam - zoals mocht verwacht worden - het initiatief stevig in handen. Al na tien minuten mocht Chadli van dichtbij op doel trappen, maar het Twente-talent trof de paal.

Uitstel van executie voor de Azeri's want bij een vrije trap vond Jan Vertonghen het gaatje in de slecht opgestelde muur en daar stond de 1-0 reeds op het bord. Het scenario van Oostenrijk ontplooide zich, maar dat mocht al snel weer verfrompeld en in de vuilbak gegooid worden. Een onoplettendheid bij een hoekschop en Lombaerts werd afgetroefd door Abushev. Mignolet kon er alleen naar kijken. 1-1 en een nieuw scenario moest geschreven worden.

Balvast en bijters
En daar kregen de Duivels wat hulp bij van de tegenstander. Defour slingerde een vrije trap in de zestien waar Malikov de bal duidelijk met de hand speelt. Strafschop en perfect omgezet door Timmy Simons.

Het 'klein accidentje' werd dus snel rechtgetrokken door een collectief sterk spelend België onder leiding van Axel Witsel die zich als 'echte' nummer 10 duidelijk in zijn sas voelde. Reken daarbij balvaste flanken als Chadli en Dembele, een bijtertje als Vossen en een Defour die onder zijn eentje het middenveld onder controle hield en je verkreeg een recept waar de kleine Azeri's geen raad mee wisten.

Chadli zijn eerste
De verdediging van bondscoach Berti Vogts werd simpelweg dolgetikt... aan de rand van de zestien. Witsel leverde uiteindelijk de perfecte voorzet af en Chadli - heel simpel voor zijn man gekomen - mocht bijna vrij inkoppen voor zijn eerste internationale goal: 3-1 en wedstrijd gespeeld.

Toegegeven, de Azeri's lieten niet meteen de sterkste indruk na, maar het verleden van de Rode Duivels tegen zulke tegenstanders was nu niet meteen van die aard dat we er van uitgingen dat ze er zomaar gingen overlopen. Het bewijs dat Georges Leekens een groep gesmeed heeft weer alles in functie van het resultaat staat, zelfs al moet je daarvoor de beste speler van Frankrijk op de bank laten.

Publiek vraagt en krijgt Hazard-show
Maar als een heel stadion om het goudhaantje schreeuwt, moet je zelfs Georges Leekens zijnde op een bepaald moment toegeven. Onder luide aanmoedigingen mocht Hazard zijn kunstjes komen vertonen in plaats van de moegestreden Dembele.

En de gegeerde speler van Lille kreeg het publiek al snel op de hand met enkele onnavolgbare dribbels. En hij zette de kers op de taart door Vossen op een presenteerblaadje goal nummer vier aan te bieden. Op luttele minuten bewees het 'wonderkind' wat voor waarde hij voor dit België kan hebben. Zo mag België nog steeds hopen op een eerste groot toernooi sinds 2002.