Na de herneming vlogen zowel Australië als Uruguay er weer stevig in.  De partij werd bitserig en overtredingen driester.  Het was een wonder dat Dario Rodriguez na een smerige fout op Jason Culina slechts met geel wegkwam.  De wedstrijd was een uur ver. 

De Socceroos bleven de tweede helft rustig controleren en wachtten geduldig hun kans af.  Met nog een kwartier te gaan haalde Fossati, de Uruguyaanse coach, Marcelo Zalayeta van de bank.  Recoba's vervanger kon echter voor geen noemenswaardig gevaar zorgen.  Het was integendeel de thuisploeg die het gevaarlijkste voor de dag kwam maar ook zij kwamen niet meer tot scoren.

Tijdens de eerste verlenging haalde Guus Hiddink doelpuntenmaker Bresciano naar de kant.  Alavés-aanvaller John Aloisi was zijn vervanger.  Opnieuw knutselden beide teams enkele kansen in elkaar maar de afwerking liet te wensen over.  

Gedragen door ruim 80.000 dolle fans bleef Australië ook in de tweede verlenging de betere ploeg.  Enkele vrije trappen en een hoekschop leverden niets meer op.  Uruguay kwam er nog slechts zeer sporadisch uit en speculeerde duidelijk op de strafschoppen.  Het bleef, mede door de stand, tot de laatste seconde zeer spannend maar uiteindelijk moesten toch strafschoppen gaan uitmaken wie naar het WK mocht.

Kewell trapte rustig de eerste strafschop binnen waarop Schwarzer de eerste penalty van Uruguay stopte.  Lucas Neill trapte dan, bijna nonchalant, de 2-0 binnen.  Varela schoot de 2-1 tegen de netten.  Vidmar en Estoyanoff zorgden voor 3-2.  Beide teams missen de 4de penalty en invaller John Aloisi schoot heel Australië naar de zevende hemel.

Voor het eerst in dertig jaar mogen de Socceroos nog eens naar een WK !  Net als in 1974 wordt het WK in Duitsland gehouden.