Het beleid van Van Holsbeeck

"We zijn teleurgesteld en gaan de ploeg analyseren." Dat waren de woorden van RSCA-manager Van Holsbeeck na het smadelijke 4-3 verlies in STVV afgelopen weekend. Misschien wordt het stilaan tijd dat Van Holsbeeck zijn eigen werk eens onder de loupe neemt.

Na een inloopperiode aan de zijde van toenmalig manager Michel Verschueren, startte Herman Van Holsbeeck op 1 januari 2004 als voltijds manager van Anderlecht. Zijn voornaamste doelstellingen waren het verbeteren van de communicatie op Anderlecht en het verbeteren van de jeugdwerking. Tijdens zijn eerste maanden als manager van de club wilde hij per se Mbo Mpenza aantrekken en hield zich bezig met het op touw zetten van een samenwerking met AC Milan en Internazionale. U herinnert zich vast nog de zomersoap rond de Nigeriaanse spits Issah Eliakwu, die kwam, niet kwam, toch terug wel kwam, weer niet kwam, misschien kwam, maar uiteindelijk nooit een voet op Belgische bodem zette. Nog zo'n transferepisode volgde, deze keer omtrent Bart Goor. In de zomer van 2004 kon Goor voor een luttele transfervergoeding terugkeren naar het Astridpark. Goor kwam toen uiteindelijk niet en verhuisde richting Rotterdam. Later keerde Goor dan toch terug naar Anderlecht, voor een bedrag rond 1,8 miljoen euro én Timothy Derijck. Dan vergeten we natuurlijk ook niet de transfersaga van Aruna Dindane. De Ivoriaan wilde in de zomer van 2004 vertrekken bij Anderlecht. West Brom en Tottenham hadden concrete interesse en vonden Aruna zo'n 9 miljoen euro waard, maar Aruna moest en zou blijven. Het vervolg kent u wel, Aruna vertrok een jaar later richting Lens voor om en bij de 3 miljoen euro. Omdat Van Holsbeeck een man is van transfersoaps kunnen we ook deze rond Silvio Proto niet onvermeld laten. Op 28 juni 2005 kwamen deze woorden uit de mond van Herman Van Holsbeeck: "De zaak is gesloten, het is voorbij",  amper een maand later tekende Proto voor Anderlecht. Bij de officiele persconferentie was Pietro Allata ook aanwezig. Van Holsbeeck had nochtans eerder verklaard niet met die man aan één tafel te willen zitten. Begrijpe wie begrijpe kan .
 
Tijdens het seizoen 2004-2005 pakte de mayonaise niet bij Anderlecht, waar Hugo Broos aan zijn derde seizoen als coach bij Anderlecht begon. Het ging van kwaad naar erger, maar Broos stond, volgens Van Holsbeeck, nooit ter discussie. Tot het zielloze 0-0 gelijkspel op AA Gent in februari. Plots mocht Broos beschikken en werd zijn assistent, Franky Vercauteren, gepromoveerd tot trainer van Anderlecht. Glen De Boeck zou zijn assistent worden. In datzelfde seizoen strooide Van Holsbeeck met boetes richting spits Nenad Jestrovic en weigerde hij, na Aruna, ook Wilhelmsson zijn transfer richting Engeland en haalde Anderlecht een 0 op 18 in de groesfase van de Champions League. Niet te vergeten was ook de aanwerving van Christophe Grégoire tijdens de winter, om hem vervolgens tijdens de zomer terug te versassen. Tijdens diezelfde zomer volgde dan de Proto- en Goor saga.
 
Het seizoen 2005-2006 startte goed, met een 6-0 zege tegen La Louviere en de kwalificatie voor de Champions League ten koste van Slavia Praag. Een Champions League-campagne die afgesloten werd met een totaalscore van 3 op 18. Van Holsbeeck verwachtte champagnevoetbal van Anderlecht. Wat gebracht werd was voetbal van het goekopere schuimwijngehalte. In oktober 2005 werd de komst van Nicolas Frutos aangekondigd. Een Argentijnse spits die op dat moment topschutter was in Argentinie. Van Holsbeeck was uiterst fier over zijn transfer (hij scoutte Frutos namelijk meermaals zelf). De komst van de boomlange aanvaller van Independiente betekende meteen het vertrek van publiekslieveling Nenad Jestrovic. Ook kind van het huis Walter Baseggio mocht beschikken tijdens de winter. Baseggio zou verhuurd worden aan Treviso en keerde een jaar later terug naar Anderlecht. Sportief gezien liep het allemaal zeer stroef, en na een 2-0 nederlaag tegen Germinal Beerschot eisten de fans de kop van Vercauteren en Van Holsbeeck. Van Holsbeeck bleef Vercauteren steunen en Anderlecht werd kampioen, maar dat zonder enige glans.
 
Ondertussen had Van Holsbeeck al enige keren de Argentijnse zon opgezocht om spelers te scouten, zodat Anderlecht sterker aan het seizoen 2006-'07 zou kunnen beginnen. Dat Van Holsbeeck graag zelf scout werd al eerder duidelijk, toen hij persoonlijk spelertjes uit Ivoorkust (via de connectie met FC Bibo) en Kenia ging bekijken. Anderlecht verloor onder andere Zetterberg, Tihinen, Kompany en Wilhelmsson tijdens de aanloop naar het nieuwe seizoen. Het verving hen met jongens als Boussoufa, Hassan, Biglia en Pareja, en kreeg zo een exotisch tintje. Het woord champagnevoetbal viel opnieuw, wat ook wel mocht, na het uitgeven van zo'n slordige 12 miljoen euro aan nieuwe spelers. Desondanks had Anderlecht wel even vergeten Zewlakow te vervangen en dat het zodoende zonder rechtsachter zat. Tijdens de winter kwam daar verandering in. Anderlecht haalde de Pool Marcin Wasilewski, een beer van een vent, maar een beperkte voetballer. Zijn komst betekende ook het einde voor een jongen uit eigen jeugd: Anthony Vanden Borre. Serhat Akin kon ook beschikken, de Turk was amper een jaar bij Anderlecht, maar had wel de fans op z'n hand. De behaalde titel in het voorgaande seizoen zorgde er wel voor dat Anderlecht naar de Champions League kon, en dit keer rechtstreeks. Eindbalans? 4 op 18. Qua punten opnieuw een vooruitgang, maar wetende dat Anderlecht ditmaal niet in een loodzware poule zat, was dit duidelijk te weinig. Op het einde van het seizoen werd dan wel opnieuw de titel behaald, maar opnieuw was dat zonder enige glans, op een on-Anderlechtse manier. Van Holsbeeck roemde de mentaliteit van de spelers. Techniek had definitief plaats gemaakt voor werkkracht.
 
Tijdens de aanloop naar het huidige seizoen vroeg Franky Vercauteren, die ondanks het slechte spelpeil nog steeds trainer was van Anderlecht, nadrukkelijk om een zogenaamde box-to-box speler. Opnieuw volgde een heuse transfersaga. De Argentijn Somoza en de Tsjech Polak waren de voornaamste kanshebbers om van 16 naar 16 te mogen lopen. Polak won de strijd, na een thriller van formaat, beslist door de sms'jes van doelman Daniel Zitka en de praatjes met ex-Anderlecht spits Jan Koller. 

Anderlecht zou ook een samenwerking aangaan met Roda JC. Roland Lamah en Cheick Tioté werden uitgeleend aan de Nederlandse club. Andere opvallende vertrekken waren deze van Jacky Munaron en Glen De Boeck. Beiden kregen geen echte uitleg waarom ze de club moesten verlaten, maar Van Holsbeeck liet zich wel ontvallen dat een hulptrainer meer moest kunnen dan enkel kegeltjes zetten. De huidige prestaties van het Cercle Brugge van diezelfde Glen De Boeck tonen aan dat kegeltjes zetten niet eens zo belangrijk hoeft te zijn. Anderlecht moest zich dit keer wel proberen te kwalificeren voor de Champions League via een voorrondeduel tegen het Turkse Fenerbahce. Paars-wit was kansloos en werd verwezen naar de UEFA-beker. Om zich in die UEFA-beker te kwalificeren voor de groepsfase kwam Anderlecht in de ring tegen Rapid Wenen. De Oostenrijkse club zou normaal geen probleem mogen vormen voor de landskampioen. Na een 1-1 gelijkspel in Anderlecht was het Serhat Akin, die ineens terug welkom was op Anderlecht na het last-minute vertrek van Mémé Tchité naar Santander, die zijn club in Wenen naar de groepsronde schoot. Tijdens de aanloop naar die wedstrijd in Wenen had Anderlecht een persstop aangekondigd. Van Holsbeeck was nergens te bespeuren en liet het karwei om deze boodschap mede te delen aan Nicolas Frutos. Na opnieuw een 2-0 nederlaag tegen Germinal Beerschot werd nu wel het hoofd van Vercauteren geofferd. Hij werd opgevolgd door hulptrainer Ariël Jacobs, die met enige tegenzin accepteerde. Nochtans had Herman Van Holsbeeck reeds eerder verkondigd dat Vercauteren aanbleef als coach, en dat zeker tot het einde van het seizoen.
 
Tijdens de reeds verstreken maanden van deze voetbaljaargang verklaarde Van Holsbeeck reeds dat enkele versterkingen tijdens de winterstop Anderlecht zouden moeten helpen om nog mee te strijden voor de titel. Een grote kuis en van nul herbeginnen zouden misschien helpen, maar dan een grote kuis in zowel kern als bestuur. Eén of twee versterkingen helpen dit doodzieke Anderlecht niet meer. Dit is niets meer dan een aangekondigde dood van de grootste club van het land. Herman Van Holsbeeck, de man die de jeugd en de communicatie zo hoog in het vaandel draagt, toont reeds van het begin van zijn aanstelling zijn eigen waarden niet hoog in het vaandel te dragen. Kunnen we dan verwachten dat hij de waarden, als hij ze al kent, van RSC Anderlecht respecteert? Tijd om je conclusies te trekken Herman... Een teleurgestelde fan, die door weer en wind Anderlecht blijft volgen, no matter where they play...


Auteur:  De Valck T.


Wil u ook uw mening kwijt? Stuur dan zelf uw lezersbrief naar eindredactie@voetbalkrant.com.