De Bock en Anderlecht weten niets van interesse

Het is een nuchtere jongen, die Laurens De Bock. Niet teveel franjes en geen grote uitspraken. Het siert de 18-jarige voetballer uit Dendermonde, zeker in een generatie waar veel van zijn leeftijdsgenoten al snel naast hun schoenen beginnen lopen.

“Het is heel tof dat je naam in verband wordt gebracht met die ploegen, maar wat is er van waar”, vraagt De Bock zich af in een gesprek met Voetbalkrant.com. "Bovendien voel ik me nog heel goed in Lokeren. Met iets anders zit ik niet in mijn hoofd.

Heel België zit in Anderlecht
Een gelijkaardige reactie vijftig kilometer verderop in het Constant van den Stockstadion. “Iedere speler die een goede match in de benen heeft, wordt meteen aan Anderlecht gelinkt”, reageert een geïrriteerde Ariël Jacobs. “Zo is heel België hier ondertussen al gepasseerd. Hetzelfde geldt voor het verhaal rond Yassine El Ghanassy.”

Terug naar Daknam, waar De Bock met zijn voeten stevig op de grond staat. “Ik had nooit verwacht dat ik dit seizoen al zoveel zou spelen”, zegt de linkspoot. “Met een paar invalbeurten en een basisplaats bij een schorsing was ik al tevreden geweest, maar dit overtreft mijn verwachtingen.”

“En ik word iedere wedstrijd sterker. Ik heb al heel veel opgestoken van Tshimanga. Hij geeft me heel veel tips en zegt dat ik gewoon rustig moet blijven. En ook ervaren jongens zoals Leko, De Ceulaer en Persoons proberen me zoveel mogelijk te begeleiden.”

Lange weg
Ook voor vader De Bock is er een belangrijk rol weggelegd in het verhaal. “Na een goede wedstrijd wijst hij mij ook altijd op de negatieve punten. Hij zorgt er mee voor dat ik met de voetjes op de grond blijf. Ik weet dat ik nog een hele lange weg heb af te leggen. Zo moet ik nog explosiever worden en werken aan mijn positiespel. Ook aan de voorzetten werk ik veel. Het is een pluspunt voor iedere ploeg als je linksachter een paar assists kan geven.”