En ineens staat Club Brugge weer helemaal onder de mensen, maar het was vooral de buitenwereld die twijfelde

Na de 13de speeldag en een 5 op 18 gaf niemand echt nog een cent voor de titelkansen van blauw-zwart. Vooral ook omdat ze in die periode tegen ploegen als STVV en Kortrijk punten lieten liggen. Het vuur wou maar niet in de ketel slaan. Deila wist ook niet goed meer wat hij ermee moest doen.

Vooral omdat zijn spitsen amper een kans konden verzilveren. Hij probeerde in die periode alles. Jutgla, Zinckernagel, Nusa, Thiago... iedereen mocht het eens gaan proberen in de spits. Zonder succes. Tot hij een knoop doorhakte: leven of sterven met Thiago als eerste spits.

Skov Olsen heeft de boodschap begrepen

En hoe dat heeft uitgepakt, is intussen geweten. 11 goals in zijn laatste 7 wedstrijden. Hij kan amper nog missen. Zelfs zijn strafschoppen schiet hij met zoveel vertrouwen tegen de netten dat Zinckernagel en Vanaken niet met hem discussiëren over wie mag trappen.

Maar Thiago is slechts een deel van het verhaal. Club houdt het allemaal veel simpeler en probeert het niet meer te forceren. Vanaken is zoals vanouds het verdeelpunt en hij dirigeert het ritme en de aanval. Skov Olsen heeft de les van Deila begrepen: hij moet ook verdedigend zijn truitje nat maken. 

Club lanceerde de afgelopen weken weer zijn titelambities, al is dat vooral voor de buitenwereld. Want binnen de club zijn ze nooit echt het vertrouwen verloren. Met zo'n kern is dat ook een verplichting...