Waasland won vorig jaar nog overtuigend met 4-1 van Antwerp.  Dit jaar werd het onderlinge duel er een om niet snel te vergeten.  De aanwezige toeschouwers kregen een pot voetbal van de bovenste plank voorgeschoteld.  Beide ploegen domineerden een helft en gedurende de volledige 90 minuten werd er tegen een verschroeiend tempo gebikkeld dat het een lieve lust was en dit alles overgoten en gekruid met het nodige technische vernuft van sommige spelers.  De neutrale toeschouwer likte zich de vingers af terwijl de supporters nagelbijtend toekeken hoe hun ploegen heen en weer schommelden tussen glorie en rampspoed.  

Antwerp trok het laken naar zich toe in de eerste helft en drukte RS Waasland naar achteren.  Na schuchtere pogingen van Campbell en het niet benutten van enkele scherpe crosses was het Olguin die een dijk van een kans naast mikte op aangeven van Campbell.  De bezoekers staken de neus voortdurend aan het venster en wisten te dreigen bij haast elk balcontact.  Waasland vond, ondanks de sterke pressing, geen antword op het helse combinatiespel van de tegenstander en de enkele keren dat ze de spitsen trachtten te bedienen stuitten ze op een sterk verdedigende Cissé, Hilton, Verjans en Simpson.  

Op het kwartier was het Campbell die naast kopte nadat hij duidelijk werd vastgehouden bij het shirt.  Even later zette hij zich door en rolde hij de ganse Wase verdediging op.  Hofman was echter bij de les en lag goed plat op zijn schot.  Waasland kwam stilaan in de match en kreeg enkele kleine kansjes.  Arys dwong Ristovic zelfs tot een sterke parade met een mooi geplaatste deviatie.  Antwerp van zijn kant dreigde nog via Janssen en Waasland hield zijn ploeg overeind toen Campbell zichzelf met een schitterende beweging aan de eerste paal in schietpositie bracht.  In de slotminuut van de eerste helft kreeg Sels de beste Wase kans, maar hij plaatste het leer hoog over doel. 

De tweede helft was nog maar nauwelijks begonnen of Cambell gooide al zijn talent in een sublieme acte.  Hij kapte zijn bewaker uit met rechts en draaide fraai met links het leer rond de keeper in doel.  Antwerp ging nu gegoepeerder spelen en trachtte de thuisploeg op te vangen om dan snel te counteren.  Arys kopte nipt naast op voorzet van Keita, maar op het uur kwam Campbell dicht bij zijn tweede treffer van de avond door een verdediger tot het einde op de hielen te zittten en met een sliding op doel te besluiten.   Mamam trachtte vergeefs met een boogbal Hofman te verschalken en Di Gregorio kreeg kort nadien de beste kans om de wedstrijd te beslissen na een bijzonde fraaie aanval.  Hij kreeg zijn vluchtschot echter niet onder controle.  Keita zag 20 minuten voor tijd zijn doelpunt terecht afgekeurd voor een foutieve interventie op de keeper.  Enkele minuten later redde Ristovic met een wereldsave een stuiter van diezelfde Keita.  De duels werden bitsiger en een kwartier voor tijd ging Verjans aan de noodrem hangen toen Flies alleen doorbrak.  Het logische gevolg was de uitsluiting.  Tot ovemaat van ramp was zijn ingrijpen een maat voor niets daar Keita de vrije trap magistraal binnendraaide.  Antwerp kroop nu en masse naar achteren om alsnog een punt mee naar huis te nemen.    

De beste kans was nog voor Olguin die met een halve schaar een voorzet van Janssen maar nipt naast doel plaatste.  Waasland bleef zoeken en Antwerp bleef secuur verdedigen en het gelijkspel was dan ook een feit.  Voor beide ploegen een verdiende uitslag na een ware topper.