Reportage Ruzie in het zwarte land der Carolo's

Het verwondert velen dat de soap rond het Stade Du Pays zo lang kan aanslepen. Charleroi is al enkele weken in de ban van dit verhaal zonder einde tussen de clan Bayat en de stad. Niemand lijkt nog te weten waar de grens ligt tussen realiteit en fictie. Wij trokken op onderzoek in de smeerputten van het zwarte land en kwamen terug met volgend verslag. 

De geschiedenis 

Olympic Charleroi heeft zijn eigen stadion, La Neuville, maar dit ondertussen aftands bewijs van een rijk verleden is na jaren van verwaarlozing aan meer dan een eenvoudige opknapbeurt toe. Half juni maakte de club zich sterk dat het stadion nooit gesloten zou worden omdat ze probleemloos de licentie verkregen hadden en bovendien vonden ze in Charleroi dat er andere stadions zijn in België die er slechter aan toe zijn dan hun eigen stadion. Toch bleek dat Neuville niet langer de veiligheid van zijn mogelijk 12.000 bezoekers kon garanderen. De elektriciteitsvoorzieningen waren levensgevaarlijk, het dak van tribune 1 was rot, en muur achter het bezoekersvak stond op instorten en zo ging de lijst eindeloos door.
 
De club verzekerde de fans bij monde van secretariaatsmedewerkster Julie Taddei : "Er zijn clubs die hun stadion willen verlaten, wij echter nooit ! Als ons stadion niet gehomologeerd wordt dan ken ik er andere... Ze mogen mij alvast komen uitleggen waarom een stadion dat in orde is voor derde klasse, het plots niet is voor tweede klasse. Dienen supporters in derde nationale dan ook niet veilig te zitten ?" 
De brandweer keurde het stadion genadeloos af op tientallen pijnpunten en na ellenlang vergaderen tussen stadsbestuur en het bestuur van 'Les Dogues' bleek een tijdelijke toelating onmogelijk te verkrijgen en diende de club op zoek te gaan naar een nieuwe locatie. De stad was zo goed als verplicht een oplossing aan te rijken daar het stadion van Olympic tot het stadspatrimonium behoort. Gelukkig voor de Dogues wil dit zeggen dat de kosten voor herstel naar de stad zullen gaan, maar in het budget voor 2007 had de schepen bevoegd voor openbare gebouwen hiervoor geen budget voorzien. De bevoegde schepen, Paul Ficheroulle, gaf reeds te kennen dat er een uitgebreid kostenramingsrapport zal komen op basis van de uit te voeren werken. De elektriciteit, de veiligheid, maar zelfs de stabiliteit van de tribunes zouden allemaal ernstige bedreigingen vormen voor de veiligheid en zodoende zouden de werken zeer duur kunnen uitvallen en tot 2 jaar kunnen aanslepen. 

Volgens enkele supporters is er veel meer aan de hand. "Iedereen lijkt vergeten dat de stad reeds in 2000 het plan had opgevat om beide teams onder te brengen op Mambourg. Beide clubs zouden perfect op Mambourg kunnen spelen en La Neuville zou worden omgetoverd tot voetbalaccademie voor beide clubs. De toenmalige schepen van sport had zelfs al een plan klaar liggen, waarbij de zittribune en de loges omgetoverd zouden worden tot slaapzalen. De grote droom van het stadsbestuur is en blijft trouwens één enkele club en dit had de tussenstap moeten zijn." Een andere supporter treedt hem daarin bij : "En nu willen ze gewoon hetzelfde bereiken. Deze stad is één grote beerput en dat gaat niet veranderen. De Bayats hebben zich perfect geïntegreerd in de politieke echelons van ons corrupte bestuur en ze beheersen zelfs de politieke de agenda. Ze persen de stad geld af, ze verplichten de stad de Dogues kapot te maken... Het is één zieke boel. Couillet, dat met ons op La Neuville speelt mag er wel gewoon blijven spelen, mits ze voorlopig de business seats en zittribune niet gebruiken. Maar dat zijn slechts enkele honderden plaatsen... En de stad heeft als raadgever meester Deprez en deze is duidelijk goed aagespannen met de familie Bayat. Enfin, U kan ongetwijfeld zelf het plaatje wel invullen." 

De oplossing 
De club zelf wou zijn wedstrijden spelen op het veld van La Louvière - Tivoli - maar werd teruggefloten en zocht dan een nieuwe uitweg. De meest logische oplossing leek het dubbel gebruik van het Stade Du Pays. Het stadion van eersteklasser Sporting Charleroi is uiteraard conform de voorschriften en naar Brugs model moet het mogelijk zijn twee teams in hetzelfde stadion te laten spelen. Dit is echter buiten Mogi en Abbas Bayat gerekend die meteen een categorieke njet ten berde brachten toen het idee voor het eerst geopperd werd. De burgemeester en de schepene van sport begonnen dan maar aan lange en slepende onderhandelingen. Al snel werd duidelijk dat de clan Bayat buiten sportieve redenen tegen de komst van buur Olympic ook allerlei andere redenen had. Ten eerste was er de staat van het terrein dat nu reeds ernstig lijdt onder de wekelijkse belasting dor afwisselend de eerste ploeg en de reserven. Dan was er de kwestie van de verzekering en de aansprakelijkheid. Ook diende er een oplossing te worden gevonden voor de reclame die nu het stadion siert, maar voor beide clubs verschillend is. En wat met voorverkoop, clubshop, ontdubbeling der cabines en zovele andere zaken ? Tenslotte was er ook nog de vraag of Olympic niet retroactief moest meebetalen aan alle mogelijk verbeteringen die Charleroi zelf diende aan te brengen aan het stadion. Elke dag opnieuw was er een nieuwe eis. 

Wat eerst een eenvoudige oplossing leek werd plots een onderhandeling van weken waarbij de Bayats eerst schermden met een zogenaamd 'exclusiviteitscontract' voor het stadion. Stilaan bekwam de familie Bayat allerlei toezeggingen van de stad en zo beloofde de stad mee te delen in de kosten die de club deed om het stadion conform te houden aan de eisen van de licentiecommissie de laatste jaren. Een akkoord leek in de maak en alles leek opgelost. Nu kon gewerkt worden aan de oplossingen van de nog resterende pijnpunten zoals de reclame, de regeling betreffende de kleedkamers en ook de kalenders van beide clubs die reeds op 20 september blijken te clashen met een thuiswedstrijd op dezelfde datum. Maar voorlopig kreeg Olympic van het stadsbestuur enkel een uitnodiging om de topper tegen Antwerp te spelen in het Stade du Pays en gen enkele andere wedstrijd. Niemand weet nog hoe de vork nu aan de steel zit. 

Geen topper tegen Antwerp 

De openingswedstrijd van Olympic is de topper tegen Royal Antwerp Football Club. Wie herinnert zich nog het turbulente jaar 2005 ? Antwerp kwam in 2004 te weten dat spelers van Sint-Truiden geld kregen van Charleroi om te verliezen en er zo voor te zorgen dat de Waalse club niet degradeerde. Het feit dat Antwerp de zaak aankaartte ontlokte Mogi Bayat toen volgende uitspraak : "De club Antwerp en zijn supporters zijn en blijven welkom, maar de heren Wauters en Bistiaux zullen nooit nog een voet zetten in dit stadion, zolang ik hier aanwezig ben." En de excentrieke official van de Carolos bewees een jaar later een zeer betrouwbaar zakenman te zijn toen hij door de BBC werd benaderd door een zich als makelaar voordoende undercover-journalist. Toch hield Bayat woord en wil de clan Bayat nu voorkomen dat Antwerp speelt in het Stade Du Pays. Kind van de rekening wordt vooral Olympic tenzij er alsnog een oplossing wordt gevonden om uit de impasse te geraken. 

De Waarheid achter de schermen 

Volgens vele analisten en journalisten ligt de waarheid waarschijnlijk bij het feit dat Bayat vooral uit is op geldgewin. De stad verklaarde zich reeds akkoord om geldelijk op te draaien voor een deel van de door de club gemaakte kosten de afgelopen jaren en nu wil de familie Bayat ook de toestemming om de 600 vierkante meter ruimte onder tribune 3 te mogen exploiteren. Maar hetgeen Bayat echt zou willen is een herschikking van de schulden van zijn club bij de stad. Sinds Bayat de club in handen nam stapelde hij de verliezen op. Het eerste seizoen werd 3 miljoen euro gemist, daarna 2 miljoen en stilaan daalde dit tekort, maar de moeilijke jaren kostten de voorzitter handenvol geld. Naar verluid zou er 12 miljoen euro te weinig in kas zijn geweest enkel de eerste vijf jaren en dit louter als exploitatietekort. De schuldenlast komt daar nog eens bovenop. De club leende ook nog eens 7,5 miljoen euro van de stad in twee schijven. Een groot deel van dit geld diende om de openstaande schuld van 6,2 miljoen euro bij de overname terug te betalen, een resterend deel om de putten te vullen die Bayat zelf niet wou dempen. Ondertussen moet de club vanaf dit jaar 500.000 euro per jaar terugbetalen aan de stad om de twee leningen (inclusief interesten) terug te betalen en daar zou het schoentje nu wringen. 

De stad wil niet meewerken aan een herschikking of kwijtschelding van de schulden en dus willen de Bayats niet meewerken met de stad. In hun huurovereenkomst staat immers gestipuleerd dat de stad in het stadion activiteiten mag organiseren, maar enkel indien dit de sportieve realiteit van Sporting niet stoort. Hiermee heeft de familie Bayat uiteraard een serieuze stok achter de deur. De stad wil dit nu aanvechten voor de rechtbank indien Bayat niet buigt, maar mensen die eerder met de excentrieke voorzitter onderhandelden zeiden reeds dat ze er zeker van zijn dat Bayat het pleit winnen zal. "Bayat is te slim en teveel zakenman om onderhandelingen te beginnen die hij niet winnen kan. In de overeenkomst staat duidelijk dat de stad enkel niet herhaaldelijk voorkomende, en dus eenmalige, evenementen mag organiseren in het stadion. Daar kunnen ze niks tegen inbrengen en aan die overeenkomst hangen ze bovendien nog lang vast."
Wat brengt morgen ?

Terecht vraagt het bestuur van Olympic zich af wat de toekomst brengen zal. De club dient snel onderdak te vinden voor minstens een volledig seizoen en lijkt momenteel de speelbal van de familie Bayat en het stadsbestuur. De pingpongwedstrijd tussen beide kampen lijkt - zoals sommige supporters beweren - wel een uitgekiende poging tot destabilisatie van de oude sportieve trots van de stad. Opnieuw lijkt een club van het volk bedreigd in zijn voortbestaan...