Interview Olivier Deschacht: “Ik scoorde ooit 68 doelpunten in één seizoen”

Binnen dit en drie maanden mag Olivier Deschacht mogelijk zijn vijfde landstitel vieren als speler van Anderlecht. Wie had dat durven denken? “Zelfs toen ik op mijn zeventiende naar Anderlecht ging, dacht ik er nog niet aan om profvoetballer te worden”, erkent Deschacht exclusief aan Voetbalkrant.com.

Geen trainingsregime

 “Zoals iedereen ben ik op mijn zesde beginnen voetballen”, lacht Deschacht. “Dat was bij de duiveltjes van SK Begonia Lochristi. We woonden toen wel in Destelbergen, maar mijn ouders hadden voordien in Lochristi gewoond, en voila, daar ben ik ook beginnen voetballen. Ik herinner me dat we met de preminiemen direct kampioen werden en dat ik dat seizoen als spits 68 goals voor mijn rekening nam.”

Op zijn tiende klopte AA Gent op zijn deur. “Van Lochristi naar AA Gent, dat viel goed mee. Ok, qua niveau was het verschil wel enorm en bij Gent werd er ook veel professioneler gewerkt. Maar het was maar vijf minuten van bij ons thuis en de druk was ook niet zo hoog als tegenwoordig. Nu moeten die jonge gasten alle dagen trainen, in mijn tijd was dat nog twee of maximum drie keer. En als ik maar één keer kwam, geen probleem hé. Ik voetbalde toen ook louter voor de fun, niet om prof te worden.”

“Ik herinner me dat we met de preminiemen direct kampioen werden en dat ik dat seizoen als spits 68 goals voor mijn rekening nam.”

Sportief gezien leek het volume trainingen niet de enige verandering. “In de aanval liepen bij AA Gent veel betere spelers dan ik rond”, vertelt Deschacht. “Ze hebben mij dan maar op de linksbuiten gezet, en daar deed ik het ook verre van slecht.”

 “Na een paar jaar had ik het wel al gezien in Gent. Mijn vader zat in het bestuur van Sporting Lokeren en die club stond toen al bekend om zijn goeie jeugdwerking. In Lokeren kende ik de tijd van mijn leven. Ik maakte er al snel veel vrienden en we trokken ook buiten het voetbal vaak met elkaar op. Toen Maurice De Corte, een scout van Anderlecht, kwam vragen of ik bij Anderlecht wilde komen voetballen, heb ik toch twee keer goed moeten nadenken.”

Buitenlanders

“Uiteindelijk ben ik op de aanbieding van Anderlecht ingegaan, maar dat heeft heel wat voeten in de aarde gehad”, weet de blonde verdediger. “Mijn grootvader is toen speciaal voor mij met brugpensioen gegaan. Hij heeft mij drie à vier jaar lang met de auto naar de trainingen op Anderlecht gebracht. Daar ben ik hem nog steeds dankbaar voor, want zonder hem zou ik nooit profvoetballer geworden zijn.”

“Maar Anderlecht was nu ook weer niet plezant. Dan was het bij AA Gent en Lokeren veel toffer. Bij Anderlecht telde alleen het voetbal. De spelers kwamen van over heel België en er zaten ook een pak buitenlanders. Elk jaar werden er een hele reeks spelers ‘geliquideerd’.”

Morgen heeft Deschacht het over de uitblinkersrol die hij nooit vervulde, zijn relatie met Frank Vercauteren en zijn eerste profcontract.