Heading to Kiev (4)

Tomas Taecke in Kiev

Na Nederland-Duitsland deed onze redactie nog wat veldwerk in het nachtleven in Kharkov. We maakten onder andere kennis met heel wat Russische en Oekraïense vodka-gebruiken, die best wel interessant zijn in de wetenschap dat de doorsnee Belg dit zonder nadenken in zijn keelgat gooit, maar stonden vooral versteld van het enorm felle daglicht dat ons bij het verlaten van een etablissement overviel. Rond de lokale ochtendklok van vijf uur was er van duisternis noch schemering niets merkbaar en waren de temperaturen alweer niet meer te overzien. In de marge van dit eerste hoofdstuk Kharkov kunnen we nog meegeven dat onze onfortuinlijke Duitse vriend (zie vorig dagboek) nog een extra blessure heeft opgelopen. Bij het nemen van een scan is hij van het apparaat getuimeld waarbij hij ook nog zijn ligamenten in de enkel heeft gescheurd. Dit is geen fictie.

Eens we Kharkov later op de dag achter ons lieten en de Opel zich een weg naar Kiev baande, werden we overigens snel opnieuw geconfronteerd met moeder natuur. Een nooit gezien onweer kruiste ons pad en liet een hevige indruk na. De bliksemschichten waren van enorme omvang en de bakken regen die bij dit natuurgeweld uit de lucht vielen ongezien. Toen we even later halt hielden bij één van de ontelbare tankstations lieten we ons verrassen door een enorme knal. Bij die laatste donderslag leek het even alsof de hele olietent de lucht inging.

De reden van onze pitstop bij dit noodweer was van minder plezante aard. In het fantastische Oekraïense wegennetwerk was één mankement geslopen waar we ons toevallig over hadden begeven. Een lekke band was het gevolg, indirect wel veroorzaakt door het onweer. De lokale oliebaas vond het gelukkig een eer om de ene band snel voor de andere te ruilen, waardoor het vervangen van het rubber onverhoopt snel gebeurd was. We vervolgden onze weg en onder een stralende avondzon bereikten we na een trip van zes uur de Oekraïense hoofdstad.

Eén week in dit land heeft ondertussen zoveel vooroordelen weggenomen dat de warmte en rijkdom ervan nauwelijks onder woorden valt te brengen. In Kiev aangekomen werden we hartelijk ontvangen door Maksym en Svetlana, twee doctorerende Oekraïeners die ons tijdelijk een prachtig dak boven ons hoofd bieden in het centrum van de stad. In de wetenschap dat Kiev een paar miljoen mensen telt en wij vanop het balkon zicht hebben op het Olympische Stadion zijn we prima terechtgekomen. Vooraleer ondergetekende zijn weg zocht richting de tempel van Dynamo Kiev, bracht hij eerst nog een bezoekje aan de lokale bandencentrale (foto). "Het herstellen van uw band zal twaalf euro kosten, tenzij u dat te duur vindt en niet wil laten doen", vertaalde onze vriend de woorden van de garagist. Na de geslaagde offerte werd de band snel hersteld en ging het richting stadion. Vanuit een tot perszaal omgebouwd ijshockeystadion groet uw reporter u in de afwachting van Engeland-Zweden vriendelijk.

Hier kan u ook deel 1, deel 2 en deel 3 van dit dagboek lezen.