Het verschil kon niet groter zijn. Antwerp kwam met het schuim op de lippen aan de aftrap, Anderlecht met berekende voorzichtigheid. Dat laatste is zelfs nog zacht uitgedrukt, want David Hubert had weer teruggegrepen naar zijn vijfmansdefensie waar deze keer geen plaats in was voor Dendoncker. Die zat zelfs op de bank.

Het middenveld van Anderlecht werd overlopen dat het geen naam had. Ze kregen geen poot aan de grond en Antwerp was heer en meester. Dat werd na een klein halfuur ook beloond met een heel knappe goal. Bayo gaf knap mee aan Deman, Chery miste zijn schot nog, maar Odoi kon zonder problemen binnen schuiven. Meer dan verdiend.

Odoi, wat doe je nu?

Maar Antwerp kon zijn voorsprong maar een paar minuten vasthouden, want bij een corner scoorde Verschaeren knap de 1-1. En het werd allemaal nog erger voor de thuisploeg, want Odoi - die al geel had gekregen voor een overtreding op Hazard - liet zich vangen.

Ze stonden allemaal een beetje te hevig bij Antwerp. Toen Leoni vanaan de zijlijn een bal op het veld smeet, reageerde Odoi door de bal keihard naar de dug out van Anderlecht te slingeren.  Geel voor Leoni, maar erger voor Antwerp... ook voor Odoi. Zijn tweede en dus moest Antwerp met tien verder. Een 36-jarige had beter moeten weten...

Minder strijd, maar ook minder kansen

Het spelbeeld veranderde er natuurlijk helemaal door. Terwijl Antwerp voor rust alle controle had en het eigenlijk wachten was op de 2-1 kreeg Anderlecht vat op de match. In de tweede helft waren zij de gevaarlijkste ploeg en kon Antwerp met een man minder amper nog iets betekenen.

Met wel een speciale vermelding voor Verschaeren, want de middenvelder is al weken op niveau en dat was tegen Antwerp niet anders. Het bleef echter 1-1 en alles was dus nog mogelijk. Anderlecht had wel wat kansen, maar nu ook niet om te zeggen dat ze erover liepen. Lammens moest geen wereldreddingen doen.

En dan ging Anderlecht aan het klungelen op het middenveld vijf minuten voor tijd. Janssen met de voorzet, Kerk met de 2-1. Verlengingen op dat moment, ware daar niet de ingevallen Huerta. De Mexicaan dribbelde alles en iedereen en hield dan goed het overzicht. Hij legde terug tot bij Dendoncker en die maakte zijn belangrijkste ooit voor Anderlecht, dat zo naar de finale mocht.