Antwerp	2-0	Anderlecht
Anderlecht	1-1	KV Kortrijk
Charleroi	1-3	Anderlecht
Seraing	6-7P	Anderlecht
Anderlecht	05/12	Zulte Waregem
1.23	7.25	13.00
Seraing	11/12	Anderlecht
Anderlecht	14/12	STVV
Club Brugge	19/12	Anderlecht
Beerschot	27/12	Anderlecht

Zorgen bij Anderlecht na zware match in Seraing: "We zullen straks zien hoe erg het is"

07:26 1

Van Crombrugge eerlijk na kwalificatie: "Het was niet om aan te zien"

06:32

Hoe ook clubs als Club Brugge, Anderlecht en Racing Genk niet vrijuit gaan: de blabla-contracten van Dejan Veljkovic

06:15 5

Op 27 mei 1908 zag Sporting Club Anderlecht het levenslicht. De clubkleuren werden paars en wit naar analogie met de bloemen die de koets van Koningin Elizabeth sierden toen zij door de gemeente reed. Anderlecht sloot zich op 8 april 1909 bij de toenmalige Belgische sportbond en kreeg het stamnummer 35.

Paars-wit begon op provinciaal niveau maar klom al snel op naar de twee klasse. Toen brak de eerste Wereldoorlog uit en werd de competitie stilgelegd. Vijftien spelers verloren het leven terwijl ze voor hun land vochten. Na de oorlog verhuisde Sporting naar een nieuwe thuisbasis: het Meirpark (dat later veranderde in het Astridpark).

In 1921 promoveerde Anderlecht een eerste keer naar de hoogste klasse. Na slechts twee seizoenen was het verhaal al over voor paars-wit. Het degradeerde naar de tweede klasse, maar promoveerde het jaar erop meteen terug. Anderlecht werd in die tijd gezien als een liftclub die steeds maar pendelde tussen eerste -en tweede klasse.

Tot 1935. Vanaf dat jaar speelt de club onafgebroken in de hoogste voetbalklasse. Het begin van een absoluut succesverhaal. Jaar na jaar werd paars-wit sterker en sterker en met Jef Mermans haalde Anderlecht misschien wel zijn eerste echte topspeler binnen. Pas na de Tweede Wereldoorlog werd de ploeg een eerste keer kampioen, in het seizoen 1946/1947.

Vanaf dan was de boot vertrokken en was er geen houden meer aan. In de jaren ’50 en ’60 werden er nog eens dertien landstitels gehaald. In 1968 kwam de legendarische trainer Pierre Sinibaldi aan het roer bij Sporting. Hij loodste de club naar een eerste Europese finale (1970) tegen Arsenal. Helaas bleken de Engelsen een tikje te sterk.

In het tweede deel van de jaren ’70 kon Anderlecht zich echt mengen met de absolute top in Europa en won het verschillende bekers. Zo versloeg het West Ham in de finale van de Europacup II met goals van Rob Rensenbrink en Swat Van der Elst. Ook Gille Van Binst, Ludo Coeck, Hugo Broos en Paul Van Himst waren in die tijd niet weg te denken uit de ploeg. Ze veroverden vier Europese bekers in drie jaar tijd.

Het volgende decennium begon met het binnenhalen van Michel Verscheuren. Mister Michel zorgde voor meer professionalisme binnen de club, zo renoveerde hij bijvoorbeeld het stadion. Op nationaal vlak bleven de titels komen en ook op Europees vlak bleef Anderlecht een grote speler. Al werd de laatste Europese trofee wel gewonnen in 1982, toen de Brusselse club Benfica uit Portugal opzij zette.

Het decennium daarop viel vooral het omkoopschandaal op. In 1997 kwam een omkoopaffaire van dertien jaar eerder aan het licht. Anderlecht kocht een scheidsrechter om in de halve finale van de UEFA Cup tegen Nottingham Forest. Misschien wel de zwartste pagina uit de geschiedenis van de club.

Vanaf dan was het weer als vanouds bij de Brusselaars: topspelers en toptrainers liepen er rond bij de vleet. Aimé Antheunis, Jan Koller en Vincent Kompany zijn maar enkele namen die doorheen de jaren bij Anderlecht werkten. Vandaag de dag doet de club nog jaarlijks mee voor de prijzen en lijkt het de doorstroming van enkele jonge talenten de laatste jaren, meer en meer te richten op het jeugdbeleid.

De grootste ploeg van het land heeft een palmares om u tegen te zeggen. Met 33 landstitels, negen overwinningen in de beker van België en vijf Europese successen (Europacup II (2), EUFA Cup (1) en Europese Supercup (2) is Anderlecht zonder meer de succesrijkste club van het land.