Door Diederik Geypen in Antwerpen

Na de zware 1-6 nederlaag in het openingsduel tegen Roemenië moest gastland België vol aan de bak om nog kans te maken op een plek bij de laatste acht. In de tweede EK-match wachtte het sterke Oekraïne.

In een kolkende Lotto Arena trokken de Belgen, zonder de rood geschorste Omar Rahou, massaal naar voren. Dit resulteerde in enkele fraaie kansen. De beste mogelijkheid was voor Lúcio, maar het leer bleef onder de tot dan wat onhandig ogende Oekraïense goalie steken.

Kansen bij de vleet

Op adrenaline, gecreëerd door de felle thuisaanhang, was het balbezit volledig in handen van de Duivels. Bij de eerste echte tegenprik van Oekraïne moest Morant wel meteen zijn kunnen tonen om de bal uit doel te ranselen.

De Belgen bleven de goal van de tegenstrever bestoken, maar scoren wou maar niet lukken. Jammer, want Oekraïne kreeg aan de andere kant helemaal niets voor elkaar. De supporters konden hoe dan ook het spel van de Belgen zeer appreciëren en zetten vlak voor rust het gekende Waar is dat feestje? in. 

Oekraïense magneet

De Duivels hadden duidelijk wat op hun adem getrapt in de eerste periode en kwamen minder verschroeiend uit de kleedkamer. Toch bleven de aanvallen ook nu slechts één richting uitgaan. De Oekraïense doelman stond pal en bleef de ballen als een magneet naar zich toezuigen.

In de laatste tien minuten nam de ontgoocheling over de nakende uitschakeling de bovenhand. Liliu liep tegen zijn tweede gele karton aan en Oekraïne kwam dan toch eens piepen. Morant redde voor België een meer dan verdiend punt.