Analyse Inter maakt indruk

Bijna was de race om de titel gelopen, want na de indrukwekkende winst van Inter zaterdag, hadden Milan en Juve het uitermate lastig om Catania en Lecce af te houden. Toch wonnen ze, waardoor de kloof met de lijstaanvoerder 'beperkt' blijft tot 6 punten. Maar met volgend weekend de onderlinge confrontatie tussen de achtervolgers op het programma, kunnen de Nerazzurri eigenlijk rustig kijken wat er zal gebeuren.

De omstandigheden zaten Inter wel wat mee in Rome, maar de overwinning was verdiend en vooral het gemak waarmee de Nerazzurri scoren, zeker in vergelijking met het seizoensbegin, is frappant. Tegenvaller is wel het uitvallen van Cruz, die toch een volledige maand onbeschikbaar zou zijn. Stilaan wordt ook duidelijk welk belang Cordoba en Samuel (foto) hebben voor dit Inter. Beide verdedigers waren erg lang buiten strijd met een blessure, maar nu ze samen de centrale as vormen, staat de organisatie als een huis. Bovendien pikken ze geregeld een doelpuntje mee, zoals dit weekend Samuel, die met de vroege 0-1 het pad effende. De omschakeling van een driespitsensysteem naar een 4-4-2 met ruit op het middenveldkan dan wel de doodsteek betekenen voor de dure aankopen Quaresma en Mancini, het rendement van Inter ging er alvast mee omhoog.

Juventus haalde het op karakter van Lecce, dat minstens aanspraak mocht maken op een gelijkspel. De Bianconeri hadden een klasseflits nodig van Giovinco (foto) om de wedstrijd open te breken. De geblesseerde Del Piero moet glimlachend hebben toegekeken bij de vrije trap van de youngster: het mag duidelijk zijn dat Giovinco goed naar de meester heeft gekeken op de trainingen. Ranieri toonde zich achteraf erg tevreden over de broodnodige zege én de prestatie van de kleine aanvaller, die pas na de blessures van Del Piero en Iaquinta in de ploeg kwam. De Bianconeri maken zich nu op voor de clash met Milan: een overwinning is noodzakelijk om Inter geen vrijgeleide richting titel te geven, maar datzelfde geldt voor Milan.

De Rossoneri legden tegen Catania opnieuw een belabberde prestatie op de mat en mochten van geluk spreken dat de bal niet op de stip ging, toen Kaladze in de laatste minuut de bal met de arm beroerde, of nieuw puntenverlies was een feit. Het loopt echt niet lekker, al kunnen individuele bevliegingen van Kakà en Ronaldinho veel compenseren. De verdediging, jarenlang hét handelsmerk van Milan en de fundering van de Europese successen, barst langs alle kanten. Gelukkig speelt doelman Abbiati (foto) een sterk seizoen, of de schade was ongetwijfeld al heel wat groter. Er zit geen positieve evolutie in Milans spel: op die manier wordt de titel onmogelijk.

AS Roma blijft maar winnen. De Giallorossi krijgn zowaar de Europese plaatsen weer in het vizier. Na een krappe zege in Chievo, de vierde op rij, staat Roma 13e, maar met nog een wedstrijd te goed. Wordt die gewonnen, dan tellen de Giallorossi, dan op een zevende plaats, 13 punten achterstand op Inter, maar slechts 4 op de vierde plaats van Napoli. De scudetto is wellicht al gaan vliegen, maar het seizoen is nog lang niet verloren voor Totti en Co.

Onderin verliest het Bologna van Mudingayi niet meer, maar door vijf opeenvolgende gelijke spelen raakt de ploeg ook niet uit het degradatiegevaar. De Rossoblu zijn nog steeds voorlaatste, met twee punten voorsprong op rode lantaarn Chievo. Een punt hoger staan Reggina en Torino, nog een punt hoger Lecce, en dan is er al een kloofje met Sampdoria. Dat de stijgers Chievo en Lecce onderin zouden terug te vinden zijn, is geen verrassing, maar van het ambitieuze Bologna werd toch wat meer verwacht. Kersvers trainer Mihajlovic kan tevreden zijn met zijn ongeslagen reeks, maar zal ook als geen ander beseffen dat enkele overwinningen noodzakelijk zijn om zijn vel en dat van zijn ploeg te redden.