Interview Ivan Leko: “De stadions zijn hier een ramp”

“Als kleine jongen voetbalde ik heel veel op straat met mijn vriendjes van op school”, verklaart Leko zijn voetballiefde in een exclusief gesprek met Voetbalkrant.com. “Ik kreeg het voetbal helemaal niet met de paplepel ingegeven, maar hield gewoon veel van het spelletje. Met vrienden shotten we voor de school begon, en wanneer ze uit was begonnen we opnieuw.  Pas op mijn tiende heb ik me voor het eerst aangesloten bij een clubje.”

De middenvelder kwam als prof aan de oppervlakte bij Hajduk Split, één van de twee grote teams in zijn thuisland. Vijf seizoenen later zette hij de stap naar het buitenland. “Malaga was een schitterende ervaring”, aldus de draaischijf van Sporting Lokeren. “Het was ook een belangrijke stap vooruit voor mij, want in Spanje ben je goed omringd en je speelt er tegen de beste voetballers van de wereld. Aan dat avontuur heb ik ook mijn selecties voor de nationale ploeg te danken.”

“Malaga was een belangrijke stap vooruit voor mij, want in Spanje ben je goed omringd en je speelt er tegen de beste voetballers van de wereld.”

Toch koos hij vier jaar later voor de Jupiler Pro League. “België heeft wel een kleinere competitie, maar bij Club Brugge kon ik voor het eerst proeven van de Champions League. Dat was voor mij toch de belangrijkste reden om naar hier te komen. Club is bovendien een grote ploeg in België en heeft schitterende fans. Het was echt een plezier om voor hen te kunnen spelen.”

Hogere budgetten

“Het niveau hier is veel hoger dan in de Kroatische competitie”, beseft Leko. “In Kroatië heb je twee grote clubs en het verschil met de rest is immens. In België zijn er vier of vijf grote clubs die met elkaar concurreren. Dat maakt de competitie veel sterker. Bovendien zijn de budgetten hier een stuk groter, waardoor clubs jonge talenten aan zich kunnen binden. Dat is natuurlijk een goeie zaak.”

“Wat nog beter kan, is het niveau van de zogenaamd kleinere clubs en de stadions. Die zijn hier echt een ramp. Het zijn geen nieuwe, geen mooie en ook geen grote stadions. Daarnaast zijn er bij sommige wedstrijden wel heel weinig supporters, ook dat kan beter”, legt de Kroaat de vinger op de wonde.

Gesetteld

“Maar ik wil niet te veel kritiek geven, want ik ben hier ongelofelijk graag. Ik woon hier samen met mijn vrouw en de kinderen gaan hier naar school. Zij spreken zowel Kroatisch als Nederlands. We zijn hier helemaal gesetteld. De kans is dan ook groot dat ik mijn carrière in België afsluit. Maar eerst wil ik nog een paar jaar op het hoogste niveau meedraaien.”

“Trainen en spelen, dat is nu het enige wat telt. Het is nog te vroeg om te praten over het einde van mijn loopbaan en wat erna zal gebeuren. Misschien blijf ik wel voor altijd in België, hoewel ik mijn familie en vrienden in Kroatië af en toe wel mis. Maar dat is ook weer geen ramp. Ik heb hier veel nieuwe vrienden gemaakt en kom uitstekend overeen met mijn ploegmakkers.”