Door Cédric De Volder

Joachim Löw nam geen enkel risico tegen de stugge Algerijnen. Thomas Müller – al goed voor vier rozen op dit WK – bevolkte de Duitse aanval. Shkodran Mustafi nam dan weer de plaats in van de geblesseerde Mats Hummels. Vahid Halilhodzic had ook geen zin in witte konijnen. De Algerijnse veldheer toverde de verwachte elf Woestijnvossen op de mat.

Geen Blitzkrieg, maar Algerijnse dominantie

Maar iedereen die een Duitse Blitzkrieg verwachtte, was eraan voor de moeite. Algerije voetbalde zonder complexen tegen de Duitse sterren. Manuel Neuer bood de Noord-Afrikanen het openingsdoelpunt zowaar op een schoteltje aan, maar de Duitse nummer één zette zijn foutje zelf recht. Een treffer van Islam Slimani werd dan weer terecht afgekeurd wegens buitenspel.

Het was simpelweg een half mirakel dat De Woestijnvossen er niet in slaagden om een doelpuntje te scoren in de eerste helft. Neuer verliet nog een aantal keer goed zijn eigen rechthoek, maar dé redding van de eerste helft komt toch op naam van zijn Algerijnse collega. Rais Mbolhi hield Toni Kroos en Mario Götze op een schitterende wijze van een doelpunt.

Eén Duitsland, twee gezichten

De Duitsers toonden na de koffie alvast een volledig andere gedaante. De wereldkampioenen van 1954, 1974 en 1990 probeerden Algerije nu echt wel bij de keel te grijpen. Al moet het gezegd: Mbolhi was niet van plan om enkele doelpunten uit zijn touwen te gaan vissen. De doelman had wederom een uitstekende redding in huis op een knal van Philipp Lahm.

Het bleef tussendoor wel opletten voor de Algerijnse tegenprikken. Slimani en Sofiane Feghouli stelden de veerkracht van de Brazuca nu en dan eens op de proef, maar Neuer had al bij al weinig problemen om het ronde kleinood te klemmen. En het was echt wel de wedstrijden van de goalies. Aan de overkant werd Thomas Müller van een doelpuntje gehouden. En ook Schweinsteiger kon Mbolhi niet kloppen.

Schürrle: geniaal

Verlengingen dus. België klaarde de klus in negentig minuten, Duitsland had er 120 voor nodig. Want Algerije kon de 'sturm und drang' van 'die Mannschaft' niet blijven weerstaan. Nog geen vijf minuten ver in de eerste verlenging was het al prijs: Müller trok de bal voor en Schürrle devieerde heerlijk met een hakbal achter zich door en voorbij Mbolhi. Genialiteit ten top!

Moegestreden moesten de Algerijnen de duimen leggen, maar wel met de nodige fierheid, want ze dreven Duitsland tot wanhoop. Özil maakte er in de absolute slotfase nog eentje bij en dat was nodig want Djabou maakte net voor affluiten er ook nog één. Maar Duitsland dus door en we kunnen ons opmaken voor een clash Duitsland-Frankrijk in de kwartfinales.