Column Tribune: Geen stap vooruit

 

Het was net voor de finale van de Amstel Cup, toen ik Thomas Buffel interviewde. Mijn provinciegenoot tastte in het duister over zijn contractverlenging bij Feyenoord. Grote namen en gevestigde waarden verlieten De Kuip en Thomas wilde wel eens weten wat de Rotterdammers daar gingen aan doen. “Maar eerst de Amstel Cup”, zei hij. “Ik zou graag m’n eerste prijs met een ploeg behalen.” De finale werd enkele dagen later verloren van Utrecht. Geen prijs voor Thomas, die uiteindelijk wel bijtekende.

Hij was ambitieus om het bij Feyenoord te maken, een belangrijke rol te gaan vertolken, onmisbaar te worden. Neen, over andere ploegen of competities wilde hij niet praten. Na lang aandringen had hij het toch over “Spanje”, de Primera Division die hem zeker zou liggen. Maar het draaide anders uit. Nu, anderhalf jaar later heeft Thomas toch voor een ander land gekozen. Het werd Schotland. 

Met zijn trainer Gullit viel er niet meer te leven. Zo groot Ruud als speler was, zo klein stelt hij zich soms op als trainer. Nooit is het zijn schuld. De verdediging maakt steeds dezelfde fouten, de organisatie in het elftal toont gebreken. Maar ook persoonlijke aanvallen schuwt hij niet.

Ook durft Gullit openlijk bekennen dat hij dacht dat er financieel meer mogelijk was bij Feyenoord. Gullit is wellicht die acht zomertransfers vergeten, waaronder onze landgenoot Bart Goor, toch geen goedkope kracht. Ook tijdens de winterstop kwamen er nog drie bij. Acht + drie: dat is een volledig nieuw elftal. Dat terwijl de andere topclubs in de Holland Casino Eredivisie heel wat minder spendeerden aan spelers. Neen, Gullit zou beter eens voor de spiegel staan. Spelers aantrekken die de ploeg beter laten draaien, is dat niet de opdracht van een goede trainer? Volgens onze Nederlandse collega’s zal een nederlaag straks tegen Vitesse de kop van Ruud kosten.

Maar daarop wilde Buffel niet wachten. Denken dat een nieuwe trainer hem boven Kalou zou verkiezen, deed hij evenmin. Thomas noemt de overstap naar de Rangers een “tussenstap in z’n carrière”. En zegt hij: “Schotland heeft een rechtstreekse vertegenwoordiger in de Champions League, België niet.” Flauw excuus om niet voor Anderlecht te kiezen. Want ziet u een kwaliteitsverschil met het Anderlecht dat Celtic vorig seizoen thuis klopte, Celtic dat al jaren sterker blijkt dan hun stadsgenoten? Maar ja, paarswit betaalt natuurlijk geen één miljoen euro per jaar. En het Astridpark is natuurlijk Ibrox Park niet.

Buffel heeft wel lang getwijfeld om zijn krabbel te zetten onder het contract van de Glasgow Rangers. Schrik zal hij toch een beetje gehad hebben van de concurrentie en van het harde Schotse spel. Hij weet ook wel dat de Kroaat Prso en de Spanjaard Novo daar rondlopen. Buffel ziet zichzelf achter Prso acteren, zodat hij zelf geen oorlog hoeft te maken in het strafschopgebied. Want oorlog, dat zal het zijn, iedere week. Hij zal alvast veel aan kracht en power mogen winnen. Ik herinner me nog een aantal duels in de vriendschappelijke interland tegen Frankrijk februari vorig jaar. Toen werd hij simpelweg opzij geduwd door de sterke verdedigers van Les Bleus.