Column Tribune: Die avond in Knokke

In het Knokse casino was er zondagavond de ‘Profvoetballer van het Jaar’. De uitreiking ging er exclusiever aan toe dan die van de ‘Gouden Schoen’. Geen BV’s of babes die niks met het voetbal te maken hebben. Wel de mensen waarrond het allemaal draait: voetballers, trainers en scheidsrechters. Achtergronden bij een gezellige gala-avond.

De avond valt over het mondaine Knokke. Voor het casino staan een klein aantal supporters samengetroept om hun helden te verwelkomen, handtekeningen te verzamelen of ze iets toe te roepen. Maar de grote namen van Club Brugge, Standard Luik of Anderlecht blijven weg, alleen de genomineerden zijn er en de spelers die na de wedstrijd ook wel eens een pintje lusten.

Zoals de delegatie Cercle-spelers, vijf man sterk. Zij maken meteen duidelijk voor wat ze gekomen zijn: drank en plezier. De show begint in Knokke om 20u44. U leest het goed, één minuut vroeger dan dat u ze op tv kon volgen. Reden: de gesprekken in de show worden zowel in het Nederlands als het Frans gevoerd. En zowel één als La Deux wilden hun kijkers meteen een vertaling aanbieden, zo werd de show met één minuut retard op antenne gebracht, opdat de tolken tijd genoeg hadden om hun ondertitels te typen. 

Wat ze van de show vonden, moet je de Cerclegang vandaag niet vragen. Zij trekken voor aanvang van de uitzending en net voor de vriendelijke hostesses hen de zaal willen binnenvragen, de wc-ruimte in. Wanneer de show goed en wel bezig is, zoeken ze de dijk op en doen ze een aantal cafeetjes aan. Resultaat: lege plaatsen in de zaal waar de Cercle-spelers hoorden te zitten. Na de bekendmaking zijn ze er wel weer als de kippen bij om aan te schuiven aan het rijk gevulde buffet en de drank mee te helpen opsouperen. 

De uitzending zelf verloopt sec, geen stand-up comedians of sketches, wel leuke montages en korte gesprekken. Gevaarlijk op een zondagavond in prime time, maar bij één zijn ze zo zeker na de flop van Robland, dat ze dit wel aandurfden. Bij het overzicht van de  genomineerden krijgt Mbark Boussoufa een por van z'n broer met een teken dat hij al naar het podium moet. Zo lijkt het alsof Mbark zegezeker is en al om z'n trofee komt. Maar neen, hij moest dus blijven zitten tot René Vandereycken zijn naam als winnaar bekendmaakte. Trouwens, vond men in de perskamer, is René Vandereycken wel de man die het best de Belgische competitie heeft gevolgd, zoals de bondscoach werd aangekondigd? Was dat niet Zheyun Ye?

Het walking dinner puilt uit van de heerlijkheden. Oesters, groentebuffet, Italiaanse keuken met lasagne, pizza en pasta's, vleesbuffet met ribbetjes en kippenbilletjes en om af te sluiten een kaastafel en een uitgebreid dessertenbuffet. Als drank kan je kiezen tussen witte en rode wijn, bier en natuurlijk ook frisdrank en water...

Tijdens het tafelen ontstaan amusante conversaties. Plots zien we Herman Wijnants zich druk maken tegen scheidsrechtersbaas Robert Jeurissen. Een aantal scheidsrechterlijke beslissingen ligt de Westerlo-manager duidelijk nog op de maag.

Een leuke anekdote is het moment dat Michel Verschueren de tafel van winnaar Mbark Boussoufa passeert en de AA Gent-speler een tik op de schouder geeft. Voorzitter De Witte, die aan tafel staat met zijn poulain, waarschuwt al lachend: "Niet praten met die man." 

Frank De Bleeckere en zijn madam keuvelen gezellig met Sven Vermant en zijn bevallige Stefanie. "Belangenvermenging!" roept er iemand als wij er een foto van nemen. "Het seizoen is gedaan hé", repliceert onze enige WK-ganger smilend. Valt op als we foto's nemen: bijna niemand wil gezien worden met een glas bier in de pollen, laat staan met een sigaret! Piet den Boer wil dat wel, hij maakt een praatje met Salou Ibrahim. Weinig mensen weten dat Piet Salou naar Turnhout heeft gehaald en daarmee als ontdekker van de zwarte parel mag bestempeld worden. Den Boer begint in z'n beste Engels... Salou onderbreekt hem: "Ik ken intussen al genoeg Nederlands hoor", lacht hij z'n witte tanden bloot. 

Op de nareceptie zien we Dominique D'Onofrio regelmatig opgaan in zijn gesprekken, met zijn gekende gebaren, zoals de vinger opsteken. Vurig als hij is, discussieert hij met iedereen die bij hem aan tafel komt. En ja, ook scheidsrechter Allaerts krijgt te maken met de Standard-coach. Maar begrijp ons niet verkeerd: het gaat er soms luid aan toe, maar de discussie wordt steeds met een bulderlach en een stevige schouderklop afgesloten door Dominique. Geen vijanden maken op het einde van het seizoen, natuurlijk. Georges Leekens wordt aan de bar aangesproken door een Franstalige InBev-medewerker. Of hij hem nog kent van achter de bar in Moeskroen? Wellicht niet, maar Georges zegt toch maar snel: "Ah oui, vous!..." 

Tegen 4 uur loopt de receptiezaal leeg. Ook de vaten bier zitten erdoor en alle flessen wijnen zijn gekraakt. Tijd om de nachtclub van het Knokse casino op te zoeken met een aantal collega's en... natuurlijk ook de Cercleboys. Het wordt er eentje tot in de vroege uurtjes. Dit was een avond om van te smullen. Letterlijk en figuurlijk.

Door Jan de Jong. [AN]