Column Speeldag 9: Standbeeld

Anderlecht dat geen reactie zou hebben na de smadelijke vernedering tegen Zulte Waregem, Club Brugge dat punten zou blijven pakken op die manier en Standard dat ook niet meer al te fris blijft doorrazen. Nee, daar geloofden we niet meer in.

We beginnen op zaterdag bij Anderlecht - KV Mechelen. De supporters weten namelijk altijd beter wie er moet spelen en welke tactiek te gebruiken en nu willen Vanden Stock, Van Holsbeeck en Collin dat toch wel niet inzien zeker. Dat Van Holsbeeck zei dat met de komst van De Sutter alle problemen zouden opgelost zijn, bracht wat hoongelach teweeg. Alsof De Sutter wel degelijk de ontbrekende schakel zou zijn. Nee Herman, fout gedacht. Is er een ontbrekende schakel bij Anderlecht? Nee, zelfs niet Nicolas Frutos. Drie doelpunten en één assist, mooie cijfers, maar dat soort doelpunten maakt zelfs Koen Daerden op één been: twee intikkertjes en dan nog een keertje een uitgestoken been. Wij dachten op dat moment dat hij zich daarbij geblesseerd had, zo'n uitgestrekt been kan niet goed zijn voor de spieren, maar Frutos kan daar blijkbaar allemaal tegen, wat een topspeler, hij verdient stilaan een standbeeld in Brussel. Maar ook zonder Frutos had Anderlecht het meeste doelpunten gescoord tot voor vorige week, roem is dus relatief, zeker bij een ploeg als Anderlecht. Maar of Anderlecht nu werkelijk zo goed was of KV Mechelen zo slecht, laten we aan u over.

Bovenaan staan ze nu nog dichter op een zakdoek bij elkaar. Met dank aan Standard, Genk, Club Brugge en Gent. Wat zich aankondigde als een halve 'Super Sunday' werd toch herleid naar een gewone zondag. Drie helften een 0-0, dat is topvoetbal in België. Gelukkig had Laurent Ciman medelijden met de voetballiefhebber en zorgde hij er bijna in zijn ééntje voor dat AA Gent nog driemaal de netten wist te treffen. Waarom krijgt die jongen zoveel kritiek? Hij doét tenminste zijn best om de toeschouwers te verwennen. Een standbeeld, ook hij verdient dat, al lijkt hij dat soms zelf tijdens de wedstrijden. Is er dan niets goed bij Club Brugge? Voor we weer de kritiek krijgen dat we weer alles te negatief zien. Jawel, Stijn Stijnen. Ondanks zijn karatetussenkomsten nu en dan nog steeds de meest regelmatige en betrouwbare speler van blauw-zwart. Ook Simaeys manifesteert zich al weken bij de beteren op het veld. Met Dirar en Vargas is de creativiteit er ook wel, maar als die uit de wedstrijd gehouden worden, is Club nergens meer. Maar geen nood, een zware nederlaag kan al eens deugd doen, het voorbeeld zijn de paars-witte vrienden van Club Brugge, al betwijfelen we of Zulte Waregem woensdag een 7-1 om de oren zal krijgen.

Ook Racing Genk - Standard stelde zwaar teleur. De Limbugers waren mooi opgeklommen in de rangschikking en stonden bij winst zowaar mee aan de leiding. De D'Onofrio's van deze wereld hadden het de Genkies wel gegund, maar hun doelman niet. De soms verguisde Espinoza redde een strafschop van Barda en hield zo zijn netten schoon. Mbokani wou ook geen pretbederver zijn en liet Joao Carlos de bal nog snel weghalen of het had zowaar nog 0-1 geweest in de toegevoegde tijd. Weinig kansen in deze topwedstrijd, waar voorzichtigheid primeerde op aanvallen, van deze twee ploegen hadden we toch wel iets anders verwacht eerlijk gezegd. Iedereen was achteraf tevreden, behalve de toeschouwers. Bij Genk hebben ze dan wel hun eigen Ciman om leuke dingen op een veld te laten zien, Caillet solliciteerde namelijk nadrukkelijk, maar het origineel is steeds veel beter dan de kopie. (AN)