Column Speeldag 18: Lachen

Die spanning is te danken aan het feit dat heel het Belgisch weer één grote mop was afgelopen weekend. Of anders gezegd: hoe sommigen zich te belachelijk maken dat het té grappig en ongeloofwaardig wordt.

We beginnen op vrijdagavond. Cercle Brugge steelt de drie punten in het Astridpark. Leider Anderlecht blijft met een ferme kater achter, trainer Jacobs is er achteraf ziek van. Stelen, katers en ziek zijn. Het past in de tijd van het jaar, al is het ondertussen misschien wel al een paar weken te laat. Anderlecht verdiende niet te verliezen, maar ze kunnen bij Cercle toch zelf de bal er niet gaan instampen voor paars-wit? Ondanks het verlies was het één van de beste helften van de Brusselaars. De achterstand was te danken/wijten aan een gebrek aan afwerking. Gillet en De Sutter kregen minstens driemaal de kans om de bal simpelweg tegen de netten te tikken of te koppen. In de tweede helft speelde duidelijk de vermoeidheid van de bekerwedstrijd op. We zijn blij voor de Anderlechtspelers dat ze nog maar alleen in de competitie actief zijn. Wat zou dat anders gegeven hebben met twee/drie wedstrijden per week een maand aan een stuk indien ze nog verder bekerden en Europees zouden spelen. Aanvoerder Deschacht verklaarde achteraf dat er niets aan de hand is.

Op zaterdagavond was de belachelijkheid niet toevallig het grootst in het Jan Breydelstadion. Het andere Brugge won dan wel verdiend, daar hebben we totaal niks op aan te merken, maar de scheidsrechter was nogal blauw-zwart gezind in sommige discutabele beslissingen. Hoeveel de Clubsupporters de voorbije dagen ook geprobeerd hebben te ontkennen, het is gewoon zo. En ook weer niet voor het eerst dit seizoen. Een scheidsrechter die een strafschop geeft voor een aangeschoten bal, moet onmiddellijk gedegradeerd worden naar jeugdwedstrijden. Het was zo triestig dat je er alleen maar mee kan lachen.

Ook ref Nzolo overkwam hetzelfde, jawel, ook in het voordeel van Club Brugge tijdens de partij tegen Westerlo. Om nog maar te zwijgen over de rode kaart voor Mununga. Wie dat met rood bestraft, houdt na vier hoekschoppen geen zeven spelers meer over langs beide zijden. Zelden wordt zoiets (zwaar) bestraft, maar de arme Mununga kreeg de zwarte piet toegeschoven van Breda.
Positief was vooral nieuwkomer Kruska. Hij toonde dat hij het niveau meteen kan opkrikken, iets wat dit Club nodig had.

Nog op zaterdag voelde ook Dender zich bekocht op Sclessin. Een doelpunt van Van den Eede werd afgekeurd wegens een duwfout. Nu zijn wij van goede wil en hebben we ook heel lang geprobeerd, maar nergens hebben we iets gezien wat ook maar op een fout leek die volstond om het doelpunt af te keuren. Ook bij Anderlecht zullen ze het niet graag gezien hebben. Met een gelijkspel zou Standard nog steeds drie punten achterstand gehad hebben.

Op zondagavond begon het lachen al bij de rode kaart voor Jef Delen en de strafschop voor Charleroi. Vanaf nu is het verboden om op de bal te tackelen, laat het een les zijn voor ieder van ons. De aanvoerder van Westerlo kon er duidelijk niet mee lachen.

Ook Racing Genk liet met zich sollen in de arena van Germinal Beerschot met een zware pandoering tot gevolg. Zouden de ogen van Jos Vaessen geknipperd hebben bij de acties van Daniël Cruz, het doelpunt van Haroun en het sterke debuut van Bart Goor? De Antwerpenaren lijken voldoende gewapend om het vagevuur van tweede klasse te omzeilen. Een derby tegen de vrienden van Antwerp zien ze niet zitten. Als zelfs Leko het middenveld komt, bevolken hebben ze een ijzersterk middengedeelte op het Kiel. Zouden ze daar dan toch nog kunnen lachen dit seizoen ? (GD)