Anderlecht wint met 1-0 van Gent na een heel duidelijke buitenspelgoal van Kara Mbodji

Je moet het toegeven: Besnik Hasi doet er nog alles aan om Anderlecht kampioen te maken. Zelfs luisteren naar raadgevingen van analisten die paars-wit deze week in de krant met de grond gelijk maakten. Jan Mulder en Aimé Anthuenis braken immers een serieuze lans om Steven Defour hoger op het veld te zetten.

Defour nummer 10

En kijk, daar stond de gewezen Gouden Schoen ineens als 'nummer 10' te spelen tegen Gent. Tielemans kreeg een rol iets lager en achter hem liep Dendoncker. En het moet gezegd: paars-wit was niet zo slecht. En dat is tegenwoordig al een half compliment. Gent kon in de hele eerste helft geen kans afdwingen en de thuisploeg voetbalde zelf wel aardig naar Sels toe.

Eerste grote kans: een kopbal voor Acheampong, maar de kleine Ghanees is ook geen kopwonder. Maar voor de rest: aardig veel beweging, goeie flanken en Defour die alle lijnen uitzette. Wel één zwaar minpunt: Youri Tielemans was nergens: nonchalant balverlies en niets bijbrengend aanvallend.

Zwaar buitenspel

Positief: Acheampong speelde weer op zijn niveau van voor zijn blessure. Hij dwong Foket al snel tot een gele kaart en die speelde de rest van de match met de daver op het lijf, want Anderlecht zocht bijna al zijn heil op de linkerflank. Maar de tweede grote kans kwam wel vanop rechts.

Rafinha gleed weg en Praet kon alleen op Sels af. Maar de doelman bewees nogmaals dat hij één tegen één héél sterk is. Kans drie was echter de goeie. Een frommeldoelpunt pur sang. Vrije trap Büttner, duels genoeg in de zestien en de bal kwam uitgerekend bij Kara terecht die vanuit duidelijk buitenspel mocht scoren. Ze stonden er trouwens met drie... allemaal buitenspel, maar niemand van de scheidsrechters reageerde.

Terugkeer Boussoufa met een open doekje

Gent voetbalde wel goed mee in die eerste helft, werd zeker niet overrompeld, maar kon geen kansen bij elkaar voetballen. Vanhaezebrouck, gestart in een 4-3-3, schakelde in de tweede helft over op een 3-5-2. En zette al vrij snel Boussoufa op het veld. De kleine Marokkaan kreeg trouwens een open doekje van 'zijn' Astridpark.

Bij Anderlecht moest Defour, die bij de opwarming al problemen had, van het veld. Djuricic kwam hem vervangen. En die plaatste na een uur een uitstekend schot... tegen de paal. Het was niet dat de voorsprong van Anderlecht onverdiend was, ze was gewoon niet correct. Depoitre had dat onrecht na een mooie actie van Wikheim kunnen rechtzetten, maar Proto verdiende zijn strepen voor de zoveelste keer.

Het moet wel gezegd dat paars-wit zijn beste match van de play-offs speelde. Met acties langs de flanken, met infiltraties en met een goeie invalbeurt van Djuricic. Die lag trouwens aan de basis van de 2-0 met een goeie loopactie en dito pass op Tielemans. Die zijn schot werd nog van de lijn gered, maar Acheampong stond op de goeie plaats.

Ongelooflijk toch hoe wisselvallig dit Anderlecht is. Verleden week helemaal afgeschreven, nu weer springlevend. We zullen zien hoe lang het duurt, want er is toch enige terughoudendheid bij iedereen opgetreden.