Het opmerkelijke verhaal van de Belgian Deaf Devils: "We werden zelfs zesde op het EK"

Tim Van Landuyt is één van de internationals. Zoals het woord het zelf zegt: de spelers zijn doof en beleven het voetbal dus op een andere manier. Zo hanteert de scheidsrechter geen fluitje, maar een vlag.

"We zijn eigenlijk een vriendengroep geworden doorheen de jaren", vertelt Van Landuyt. "Al moet er natuurlijk ook selectie gebeuren, hé. Ik herinner me nog dat er in 2015 (voor het EK in Duitsland, nvdr.) een heuse selectiedag werd gehouden."

Nochtans is het voetbal voor doven en slechthorenden niet bekend in België. "Er zijn slechts twee clubs die speciaal voor ons zijn opgericht", gaat Van Landuyt verder. "Zelf speel ik bij DS De Haerne Kortrijk, maar de meeste internationals spelen bij een gewone club."

"Ook de Belgische voetbalbond probeert veel te doen voor gehandicaptenvoetbal", gaat Club Brugge-fan Van Landuyt verder. "Maar toch blijft het lastig. "Voor de toernooien en stages moeten we verlof vragen op het werk. En de onkosten betalen we zelf. Al gaan we wel op zoek naar sponsors."

Ik koester mijn eerste cap het meest. Ik viel in tegen Schotland en was meteen trefzeker

En de Belgian Deaf Devils doen het goed. "Op het EK in Denemarken werden we uiteindelijk zesde. Dat was in 2011. Maar zelf koester ik mijn eerste cap nog steeds het meest. Ik mocht invallen tegen Schotland en was meteen trefzeker."