Cercle Brugge 1-1 Westerlo

Voor de laatste match stuurde Francky Vercauteren een B-ploeg het veld op. Om schorsingen te vermijden, want Mercier, Delacourt en Kone hebben nog maar één gele kaart nodig, of gewoon om belangrijke pionnen rust te geven, zoals Nardi, Taravel en Lambot. Bij de bezoekers één wissel: Naessens kwam in de plaats van Buyl.

Knallen met Van Eenoo

Door de ijskoude temperaturen leken de spelers in het begin wel vastgevroren aan de grond van het Jan Breydelstadion. Gebrek aan beweging, geen gevaarlijke kansen, weinig om over te schrijven. Stilletjesaan begon Westerlo wel de bovenhand te nemen, met ex-Cerclespeler Van Eenoo op kop.

Hij liet zich al een keertje zien met gevaarlijke vrije trap in korte hoek, maar Van Damme ging er goed op plat. Een kwartier later was het wel prijs: ditmaal schilderde hij een plaatsbal enig mooi in de verste hoek en daar had de doelman geen verhaal op. Bovendien werd hij nog gevierd met een knap gebaar: toen zijn naam werd afgeroepen, begonnen de thuisfans spontaan te applaudisseren voor hun ex-speler.

Cercle wilde de finales niet aanvatten met een nederlaag en begon beduidend dominanter aan de tweede helft. De aanvalsdrift werd bijna beloond door De Belder, maar de deklat hing in zijn weg. De Bruggelingen bleven drukken, maar worstelde vooral met zichzelf. Doelman Vanlangendonck moest nauwelijks in actie komen.

Duivelse Tormin

Rond de 70ste minuut ontbond de dribbelvaardige Tormin zijn duivels. Hij passeerde zowat vijf Kemphanen, alleen de afwerking ontbrak nog. Al was die er een minuut later wel bij: Tormin dribbelde zich knap vrij en ramde de bal hard in het dak van het doel. Na nog wat op-en-neer-gevoetbal blies de scheidsrechter op zijn fluit met een faire 1-1 op het scorebord.