Diest legt de boeken neer

Mario Lelievre
17 Maart 2006 00:00 | 0 reacties

Foto: © SC

KTH Diest legt de boeken neer en speelt volgend seizoen in derde provinciale onder de oude naam FC Diest. Bruno Versavel, Marcel Van Dingenen, Roger Helsen, Frans Van Casteren, Jos Van Haeren en Jos Heyligen zullen hun schouders onder het nieuwe FC Diest steken.

De club kampte al enkele jaren met financiÃ«le problemen. KTH Diest staat momenteel op een degradatieplaats in eerste provinciale. De clubleiding zag geen andere uitweg dan in vereffening te gaan.

De club blijft het vertrouwde Warande trouw. De taak van Versavel en Heyligen zullen vooral gericht zijn op het financieel vlak.

FC Diest door de jaren heen

Hoger Op Diest zag het levenslicht in 1909. Opvallend: de Brabantse club na min zijn beginjaren deel aan de provinciale kampioenschappen van Limburg. De tegenstanders luisterden toen naar de namen van Excelsior en VV Hasselt, en Cerkel en Patria Tongeren. Hoger Op behaalde in 1922 de kampioenstitel en mocht naar de tweede provinciale, afdeling Brabant, over gaan. In datzelfde jaar sloot een tweede Diestse club, Standaard Diest, zich bij de voetbalbond aan. In 1931 promoveerde Hoger Op voor het eerst naar bevordering. Dat liedje duurde tot het seizoen 1935-'36. Pas in 1944 nam de club zijn plaats in bevordering weer in. Met Standaard Diest ging het nog minder goed. De tweede Diestse club geraakte niet verder dan tweede provinciale.

In 1948 sloegen de toenmalige leiders van de twee clubs de handen in mekaar en hielden de Football Club Diest boven de doopvont. In 1953 verkreeg de club een 'Koninklijke' titel. Dat heuglijk feit werd opgevrolijkt met een (nieuwe) promotie naar bevordering.

En toen ging het snel, heel snel zelfs. In 1955-'56 promoveerde de KFC Diest naar derde nationale en in '58 beukten de Diestenaren de poort naar tweede nationale open. Na een kleine rustperiode werd in 1961 de stap gezet naar eerste nationale. KFC Diest draaide vier seizoenen mee en beleefde op 14 mei 1964 zijn sportieve hoogtepunt. Diest moest in de finale van de beker van BelgiÃ« in de verlengingen de duimen leggen voor AA Gent (4-2). In de 91ste minuut stond Diest nog met 1-2 voor! In het volgende seizoen volgde de degradatie naar tweede klasse, maar in het seizoen 1970-'71 eisten de Hagelanders hun plaats weer bij de elite op.

Het seizoen 1974-'75 werd het allerlaatste seizoen in eerste klasse. De club ontpopte zich in de tweede klasse tot een kweekschool voor jong talent. Spelers als Eddy Voordeckers, Patrick Stalmans, Roland Gijbels, Stef Agten en de broers Patrick en Bruno Versavel kwamen er tot ontplooiing. De onvermijdelijke uittocht van al dat jonge talent leidde tot de sportieve ontnuchtering, een degradatie naar derde nationale, na acht seizoenen in tweede klasse.

In het naburige Assent had zakenman Marcel Theunis een eigen voetbalploeg uit de grond gestampt. Het kleine FC Assent stootte door tot tweede klasse, maar slaagde er echter nooit in de grote massa naar de Mierenberg te lokken. Bij KFC Diest was op dat moment een verjongd en ambitieus bestuur bezig met de heropbouw van de club. De top van beide verenigingen gingen aan tafel zitten en in 1988 werd de fusie tot KTH Diest, de Koninklijke Tesamen Hogerop, beklonken.

Midden jaren 90 ging het de club sportief echter niet meer voor de wind en volgde de degradatie naar derde afdeling. Het seizoen 1997-'98 werd echter wel bijna een voltreffer. Met de talentrijke lichting van Timmy Simons (de latere Gouden Schoen), Wim Van Diest en Marc Volders (nu KSK Beveren) streed KTH Diest mee voor een plek in de eindronde voor een promotie naar tweede. De ploeg eindigde, onder leiding van Fons Moons, op een vijfde stek.

De volgende jaren werden, met steeds andere spelers en trainers, matige resultaten geboekt. In het seizoen 2000-'01 keerde Fons Moons als trainer terug en hij slaagde erin van Diest in derde klasse te houden. Het daaropvolgende seizoen was het jammer genoeg wel raak: een onafwendbare degradatie naar bevordering.

Het trainingscentrum Berkenhof te Molenstede is nog steeds het leefcentrum van de club. Het werd de voorbije jaren verder uitgebreid. De club beschikt over vijf verlichte terreinen, een ruime parking en een centraal gebouw met alle nodige voorzieningen en faciliteiten: kantine, bureelruimtes, theoriezalen, keuken, kleedkamers, kineruimte, enz. De trainingen van de senioren en de junioren gaan hier door, net als de jeugdwedstrijden.

Niettemin werden de laatste jaren vooral gekenmerkt door financiÃ«le problemen. Het huidige bestuur had steeds meer moeite om de financiÃ«le gaten van de voorgaande jaren te dichten en moest in eerste instantie een beroep doen op de stad Diest, die het stedelijk sportstadion de Warande overnam. Later volgde dan ook nog de verplichte verkoop van het trainingscentrum Berkenhof om de club te laten overleven.

Dit seizoen moest een nieuw begin voor de club betekenen. Na de knappe vijfde plaats van het afgelopen seizoen werd de kern behouden en versterkt met enkele zeer gerichte aankopen. Zo werd co-topschutter Bresciani bij derdeklasser Kermt-Hasselt weggeplukt. Hoewel de eerste seizoenshelft nog knappe resultaten opleverden, doken er opnieuw allerlei financiÃ«le moeilijkheden op die de club met de rug tegen de muur plaatst. De spelers hebben achterstallige betalingen te goed wat een weerslag heeft op de sportieve successen van de club. Uit de laatste tien wedstrijden haalde de club nog amper punten en ook binnen de spelerskern rommelde het van alle kanten. Veel spelers tekenden al bij een andere club. Andere spelers en medewerkers stapten uit onvrede op.

Het water stond KTH Diest dus al een tijdje tot aan de lippen. Niet enkel sportief, want de club is afgegleden naar de degradatieplaatsen, maar vooral financieel. De club was langer toe aan een financiÃ«le injectie. Hopelijk lukt het de nieuwe mensen, anders zou Ã©Ã©n van de oudste clubs van het land, met stamnummer 41, wel eens definitief kunnen verdwijnen. [ST]

0 reacties

Corrigeer

Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief