Sander De Graeve en Robby Morren in Gent

Bij AA Gent kregen we vooraf logische wissels. Simon werd de vervanger van Raman en ook Saief moest wijken. In zijn plek kwam Milicevic, die we vorige week al aan de aftrap verwachtten. Peter Maes opteerde voor Okriashvili en Cissé in plaats van Schrijvers en de geblesseerde Gorius.

De Ghelamco Arena zat aardig vol voor de eerste topper van het seizoen, enkele supporters stonden bij aanvang zelfs nog te wachten op hun ticket. De troepen van Hein Vanhaezebrouck begonnen het best aan de partij met pogingen van Dejaegere en Neto.

Wat we vooral zagen was veel strijd, zowel op als naast het veld. De voetjes werden niet teruggetrokken en Vanhaezebrouck en Peter Maes gingen heerlijk gesticulerend met elkaar in de clinch. Gent domineerde de eerste twintig minuten, maar gaandeweg kwamen de Limburgers beter in de wedstrijd.

Één constante: iedereen leek zich te ergeren aan Alexandre Boucaut. Van beide kanten kwam er redelijk wat protest bij elk fluitsignaal van de scheidsrechter. Waar geen twijfel over kon bestaan, was de strafschopfout van Kabasele op, jawel, Brecht Dejaegere. Sven Kums ging achter de bal staan en knalde beheerst binnen.

Goeie Heynen, zwakke Neto

Na de koffie ging het niveau nog een tandje naar omlaag. Neto verdronk in het Gentse middenveld, mede doordat Heynen een bleke Ndidi kwam aflossen bij de rust. Die jongeling van Genk kan iets, zoveel is duidelijk. De ballen gingen plots wel goed van flank naar flank en Racing Genk kreeg meer voet aan de Gentse grond.

Veel kansen leverde het niet op, maar Gent kreeg het steeds moeilijker om eruit te komen. Het werd geeuwen, maar dan mét spanning, tot Igor De Camargo iedereen wakker schudde met een vrije trap op de lat. Wat een knal van de spits, alweer één van de beteren bij Racing Genk, samen met Timothy Castagne.

Gent hield uiteindelijk de drie punten thuis en boekte zo de eerste overwinning van het seizoen. Na de goeie start tegen OH Leuven, keerde Racing Genk met lege handen huiswaarts. Voor het overige een match om snel te vergeten. Johansson en Elhamed vierden hun debuut bij Gent. Die laatste liet nog een opgelegde kans liggen.